Abstract:
تاب آوری کرونا این روزها به دغدغه مهمی برای شهرها و جهانی شدن آن تبدیل شده است؛ به طوری که در شهرهای بلاخیز حائز اهمیت است. با وجود اهمیت این موضوع؛ اما مدیریت شهری در پرداختن به آن و بعضاً در هنگام وقوع حوادث شهرها .کل جهان خسارات بیشتری را متحمل می کنند. در دورانی از شهرسازی به سر می بریم که اکولوژی کره زمین به طور فزاینده ای تحت تأثیر فعالیت های انسانی قرار گرفته است. با توسعه شهرنشینی، شهرها به مراکز توجه تبدیل شده اند و تقاضا برای منابع طبیعی و توجه به تأثیرات محیطی جهانی آن ها افزایش یافته است. فعالیت های شهرسازی و برنامه ریزی شهری موجب افزایش فشار بر طبیعت و تضعیف تاب آوری آن شده است که اغلب پیامدهای مخربی برای شهرها و ساکنان آن در پی داشته است. با توجه به مواردی مثل طوفان ها و سیل های اخیر در نقاط مختلف جهان، گرم تر شدن، آلودگی هوا و انتشارو ویروس اپیدیمی کرونا (19)همچنین افزایش هزینه های انرژی، کاهش ذخیره آب و مواد غذایی نیاز فوری به فعالیت و اقدام تأثیرگذار ضرورت یافته است. در بسیاری از شهرها اقداماتی در زمینه احیای طبیعت انجام داده اند و از فعالیت های پایدار حمایت کرده اند. در این میان، تاب آوری و پایداری اهداف اصلی شهرهای آینده خواهند بود. عواقب جبران ناپذیر حوادث طبیعی و آسیب های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شهرهای موجب شده تا مفاهیم پایداری و تاب آوری تا حد زیادی به هم مرتبط شوند. و تعطیلی ورزش واماکن مذهبی و فضای سبز شهری و ..شده است .روش مقاله حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی مبتنی بر یافته های سایر محققین می باشد؛ و هدف این پژوهش تبیین مفهوم تاب آوری کرونا و تاثیر فاصله اجتماعی و مشارکت اجتماعی در برنامه ریزی شهری می باشد.
Corona's resilience has become a major concern for cities and their globalization these days; So it is important in disaster-stricken cities. Despite the importance of this issue; But the city administration is paying more, and sometimes the cities around the world are paying more. We are living in an age of urbanization in which the ecology of the planet is increasingly affected by human activities. With the development of urbanization, cities have become centers of attention, and the demand for natural resources and attention to their global environmental impacts has increased. Urban planning and urban planning activities have increased the pressure on nature and weakened its resilience, often with devastating consequences for cities and its inhabitants. Due to recent storms and floods in different parts of the world, global warming, air pollution and the spread of the corona epidemic virus (19), as well as rising energy costs, declining water and food supplies, the urgent need for action and effective action are necessary. Found. Many cities have taken steps to revitalize nature and support sustainable activities. In the meantime, resilience and sustainability will be the main goals of future cities. The irreparable consequences of natural disasters and the social, economic, and environmental damage of cities have greatly linked the concepts of sustainability and resilience. And the closure of sports and religious places and urban green space, etc., has been described in a descriptive-analytical manner based on the findings of other researchers; And the aim of this study is to explain the concept of corona resilience and the effect of social distance and social participation in urban planning.
Machine summary:
پژوهش صورت گرفته در دنيا نشان از آسيب پذيري گروهاي مختلف مردم ساکن در نواحي خطر خيز شهر ،بسته به سطح زندگي و وضعيت اجتماعي و فيزيکي آنها در نقاط مختلف شهري متفاوت است (محمدي سرين ديزج وهمکاران ،١٣٩٥) و آسيبهاي ناشي از اجتماعي و اقتصادي و اجتماعي و زيست محيطي و غافلگيري مسئولان و رعايت بهداشت فردي و هزينه هاي زياد پزشکي و شويندگي که قابليت بالايي براي تبديل شدن به انواع ديگر آسيب هاي سياسي،اجتماعي و فرهنگي را دارا مي باشد تحليلي افزايش تاب آوري شهري در مقابل کاهش آسيب پذيري بر حسب مباني متفاوتي مانند درجه فرهنگي و زيان آسيب پذيري اجتماعي و اقتصادي (٢٠٠٤,Wisner et ai).
(2014) Abunnasr,2013 توانايي سيستم در بازگشت به حالت اوليه بعد از ي اختالل طبيعي و يا مشکلي که توسط انسان ايجاد ميشود Caputo,2013 قابليت و توانايي ي سيستم به منظور ادامه عملکرد در برابر مشکالت و شرايط ناسازگار UNISDR,2010 توانايي يک سيستم يا جامعه براي مقاومت در برابر مشکل و خطري که با آن مواجه شده -اند، تطبيق با آن ، و رهايي از اثرات منفي آن در زمان مناسب و به شيوهاي کارا است درحالي که قادر به حفظ ساختار اساسي و عملکرد خود باشد بلايا و سوانح طبيعي در قرون متمادي همواره جوامع انساني را مورد تهديد قرار داده و در حوزه هاي مختلف اجتماعي ، اقتصادي ، سکونتي ، زيست محيطي و ...