Abstract:
این تحقیق به منظور پیشبینی مقادیر بارش و دما و تعیین اقلیم آینده با کاربرد مدلهای گردش عمومی جو و شبیه سازی اقلیمی در دورههای 2099-2070 و 2049-2020 در ایستگاههای سینوپتیکی بابلسر، گرگان، رامسر، رشت، قزوین، تهران و زنجان انجام گردید. به منظور تهیه سناریوهای اقلیمی در آینده از خروجیهای مدل گردش عمومی HadCM3 تحت سناریوی انتشار A2 و B2 و روش ریزمقیاس نمایی آماری و به کارگیری مدل SDSM استفاده گردید و در ادامه با استفاده از روش دومارتن اقلیم آینده تعیین گردید. نتایج حاصل از پیشبینی پارامترهای اقلیمی نشان داد شبیهسازی پارامترهای اقلیمی توسط مدل با دقت بالایی انجام گرفته است. در همه ایستگاههای مورد مطالعه بارش در دوره 2049-2020 در مقایسه با دوره مشاهداتی 2008-1979 دارای یک روند افزایشی میباشد و در دوره 2099-2070 نسبت به دوره مشاهداتی (2008-1979) بارش افزایش یافته است ولی نسبت به دوره 2049-2020 دارای یک روند کاهشی میباشد. درجه حرارت حداکثر، حداقل و میانگین در دورههای 2099-2070 و 2049-2020 نسبت به دوره مشاهداتی 2008-1979 افزایش خواهد یافت. نتایج حاصل از تعیین اقلیم به روش دومارتن نشان داد که اقلیم در ایستگاه-های بابلسر، قزوین، رامسر و رشت نسبت به اقلیم مشاهداتی 2008-1979 در دورههای آتی تغییری نخواهد کرد. ولی در ایستگاه گرگان در دوره 2099-2070 تحت سناریو A2 اقلیم از مدیترانهای به نیمه خشک تغییر خواهد کرد. در ایستگاه تهران در دوره 2049-2020 تحت سناریوA2 اقلیم از نیمه خشک به خشک تغییر خواهد کرد. در ایستگاه زنجان در دوره 2049-2020 تحت سناریو A2 اقلیم از نیمه خشک به مدیترانهای و در دوره 2099-2070 از اقلیم مدیترانهای دوباره به اقلیم نیمهخشک تغییر خواهد کرد.
This study predicted amount of precipitation and temperature by using atmospheric General Circulation Models, simulation of climate in the periods 2070-2099 and 2020-2049 in Babolsar, Gorgan, Ramsar, Qazvin, Rasht, Zanjan and Tehran synoptic stations. In order to prepare climate scenario for the future was used of outputs from general circulation model HADCM3, A2 and B2 scenario. General circulation models have a low precision; further the small-scale model of the SDSM was alternated. And then the method of Domarten for the determination of future climatic were used. The results of the prediction of climate parameters indicated that the model well simulated climate parameters. Results of precipitations at all stations in the study period 2020- 2049 compared with the period 1979-2008 and showing an increasing trend in all stations; the period 2070-2099 compared to observation periods and results show the increasing in precipitation; but with decreasing trend with the periods was 2020-2049. In the 2070-2099 and 2020 – 2049 periods, maximum, minimum and maximum temperature relative to the observation period 1979-2008 has increased. The results of the climate determination by Domarten method has showed climate in the Babolsar, Qazvin, Ramsar and Rasht station compared to climate observed to 1979-2008 in future periods will not change. In the Gorgan station at periods 2070-2099 under the A2 scenario climate from Semi-arid will change to arid climate. In the Zanjan station at periods 2020-2049 under the A2 scenario climate from Semi-arid to Mediterranean climate and at periods 2070-2099 climate from Mediterranean will change to Semi-arid climate.
Machine summary:
اين تحقيق به منظور پيش بيني مقادير بارش و دما و تعيين اقليم آينده با کاربرد مدل هاي گردش عمومي جو و شبيه سازي اقليمي در دوره هاي ٢٠٩٩-٢٠٧٠ و ٢٠٤٩-٢٠٢٠ در ايستگاه هاي سينوپتيکي بابلسر، گرگان ، رامسر، رشت ، قزوين ، تهران و زنجان انجام گرديد.
در اين مطالعه هدف شبيه سازي اقليمي براي پارامترهاي بارش ، دماي حداکثر، حداقل و ميانگين در دوره مشاهداتي ٢٠٠٨- ١٩٧٩ و دوره هاي آتي ٢٠٤٩ – ٢٠٢٠ و ٢٠٩٩ - ٢٠٧٠ ميباشد که با استفاده از روش ريزمقياس نمايي آماري و به کارگيري مدل SDSM و با استفاده از داده هاي مدل گردش عمومي جو HadCM٣ تحت سناريوي A٢ وB٢ انجام شد.
در اين مطالعه با استفاده از داده هاي مدل گردش عمومي جو HadCM٣ تحت سناريوي A٢ وB٢ (جدول ٢) با استفاده از روش ريزمقياس نمايي آماري و به کارگيري مدل SDSM شبيه سازي اقليمي براي پارامترهاي بارش ، دماي حداکثر، حداقل و ميانگين در دوره مشاهداتي ٢٠٠٨- ١٩٧٩ و دوره هاي آتي ٢٠٤٩ – ٢٠٢٠ و ٢٠٩٩ - ٢٠٧٠ انجام گرفت .
در اين مطالعه با استفاده از داده هاي مدل گردش عمومي جو HadCM٣ تحت سناريوي A٢ وB٢ با استفاده از روش ريزمقياس نماييآماري و به کارگيري مدل SDSM شبيه سازي اقليمي براي پارامترهاي بارش ، دماي حداکثر، حداقل و ميانگين در دوره مشاهداتي ٢٠٠٨- ١٩٧٩ و دوره هاي آتي ٢٠٤٩ – ٢٠٢٠ و ٢٠٩٩ - ٢٠٧٠ انجام گرفت .