Abstract:
امروزه شیوة اندیشۀ بیشتر معماران درمورد فرایند طراحی روشی عمومی و رایج است که هرقدر هم باارزش و سازنده باشد، بیانگر کاهش اندیشۀ معماری است. برای فراتر رفتن از شیوههای متعارف طراحی معماری، با توجه به وجوه مشترک دو حوزة روایت و معماری، میتوان از شگرد روایت برای خلاقیت در روش طراحی معماری بهره جست. هدف این پژوهش دگرگونی این شیوۀ متعارف در طراحی معماری و پیشنهاد شیوة نگاه نو به مسئلههای معماری براساس مفاهیم فراداستان است. سپس با قیاس ساختار و فنون روایت و معماری، نشان داده شده که بسیاری از معماریهای دورة پسانوگرایی (پستمدرنیسم) با ساختار روایات فراداستانی همخوانی دارد و میتوان با این قیاس به خوانش نویی در معماری دست یافت. این پژوهش با رویکرد کیفی، به شیوة مطالعة تطبیقی و راهبرد پژوهشی تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. در این جستار، تلاش شده است به بررسی مفاهیم فراداستان و رابطة داستان و روایت فضایی معماری پرداخته شود و با مطالعة انواع ساختارهای روایت در فراداستان و همسنجی این دو حوزه، به شیوۀ نو در ایدهپردازی در طراحی معماری دست یافت. بررسیهای پژوهش نشان داد پیوندی دوسویه بین معماری و روایت وجود دارد؛ بدینگونه که ساختار داستانهای پسانوگرا که روایتهای موازی و تعاملی در درون آنها دیده میشود، با ساختار روش طراحی معماری مطابقت دارد و بهگونهای میتوان از مدل نهایی ارائهشده بهعنوان ماتریس جایگشت در یافتن کانسپتهای معماری بهره برد.
The way architectures think about different issues from developing plans, perspectives, and views to cross-sections and structure of a building is a common and general one. Regardless of its merits and efficiency, architectures today are caught in a specific architecture language where the boundaries of language create boundaries in the architecture’s world.To step beyond the normal language in architecture, the narration techniques of meta-story text can be used to break the elements of architecture and rebuilt them along new axes. The study is an attempt to change the normal language in architecture design and achieve a new way of facing architectural issues based on the concepts of meta-story.The type architecture that we try to achieve is the one that motivates users to explore, move, interact, think, or play. The study was carried out as a content analysis study based on a comparative and innovative study were a combination of deduction and induction were used.The researcher tried to survey the concepts of meta-story and the relationship between story and the spatial narration of architecture. Throughout the study, different types of structure of narrations using the similarities between the two fields were examined and a new structure for architecture design was achieved. The surveys uncovered a mutual bond between architecture and narration. The structure of post-modern stories featured with parallel and interactive narrations were compared with the structure of designing method in architecture. Through this.the techniques and structure of narration in meta-story text can be used to achieve creativity in designing method.
Machine summary:
اين مقاله برگرفته از رسالۀ دکتري سپيده کريم زاده با عنوان «تبيين روش طراحي در معماري متأثر از مفهوم فراداستان » است که با راهنمايي دکتر ايرج اعتصام و دکتر منوچهر فروتن و مشاورة دکتر محسن دولت آبادي در دانشگاه آزاد اسلامي واحد کرج انجام شده است .
بررسيهاي پژوهش نشان داد پيوندي دوسويه بين معماري و روايت وجود دارد؛ بدين گونه که ساختار داستان هاي پسانوگرا که روايت هاي موازي و تعاملي در درون آن ها ديده ميشود، با ساختار روش طراحي معماري مطابقت دارد و به گونه اي ميتوان از مدل نهايي ارائه شده به عنوان ماتريس جايگشت در يافتن کانسپت هاي معماري بهره برد.
362 در اين پژوهش ، تلاش شده است با بررسي اين شيوه هاي روايي در فراداستان و هم سنجي داستان و معماري و وجوه مشترک آن ها، از اين شيوة داستان پردازي براي خلاقيت در روش طراحي معماري در مرحلۀ ايده پردازي و کانسپت بهره برده شود.
سپس به کمک معادل هاي به دست آمده از تحليل مقايسه اي اين دو حوزه ، مدلي از ساختار روايت فراداستان منتج شد که براساس آن ، درنهايت مدلي براي روش طراحي معماري استخراج شد.
هدف اين پژوهش تبيين ساختاري از روش طراحي معماري است که با ساختار روايت هاي پسانوگرا مطابقت دارد.
در اين راستا، با بررسي ساختار انواع روايت ها و با توجه به وجه هاي مشترک معماري و داستان ، يک مدل نهايي نتيجه شده است .