Abstract:
بعد از انقلاب اسلامی جریانهای مختلف فکری- سیاسی شکل گرفتند. این جریانها در چهار دهه گذشته با توجه به مقتضیات داخلی و خارجی با دگردیسی در همه ابعاد از جمله نگرش به موضوعات روز همچون دموکراسی، حقوق بشر و.... مواجه بودهاند. سوال اصلی این است که چه دلایلی باعث دگردیسی و گسست فکری جریان اصلاحطلب به لیبرالیسم فرهنگی و اجتماعی شده است. جریان اصلاح طلب که تداوم جریان چپ اسلامی دهههای گذشته جمهوری اسلامی است با این سیر تحول معنایی مواجه بوده است. جریان اصلاح طلب بهخصوص در دو دهه گذشته با توجه به تحولات داخلی همچون قشربندی جمعیتی، افق معنایی روشنفکران دینی، توسعه اقتصادی و حضور زنان در سپهر عمومی و همچنین تحولات جهانی همچون امواج جدید دموکراسی، دموکراسی اجتماعی، گسترش لیبرالی دموکراسی و سبک زندگی نوین نگرش خود نسبت به همه عرصهها از جمله لیبرالیسم فرهنگی و دموکراسی اجتماعی تغییر داده است.
Machine summary:
جريان اصلاح طلب به خصوص در دو دهه گذشته با توجه به تحولات داخلي همچون قشربندي جمعيتي ، افق معنايي روشنفکران ديني ، توسعه اقتصادي و حضور زنان در سپهر عمومي و همچنين تحولات جهاني همچون امواج جديد دموکراسي ، دموکراسي اجتماعي ، گسترش ليبرالي دموکراسي و سبک زندگي نوين ؛ نگرش خود را نسبت به همه عرصه - ها از جمله ليبراليسم فرهنگي و دموکراسي اجتماعي تغيير داده است .
جريان اصلاح طلب و تفسيرهاي ديني يکي از علل تأثيرگذار بر گسست و ائتلاف بين نيروهاي سياسي در طول سه دهه گذشته ، نگرش و برداشت از آموزه هاي ديني است ؛ با توجه به شکل گيري جريانات سياسي در ايران به خصوص جريانات مذهبي و گروه هايي همچون نهضت آزادي و التقاطي که براساس شکاف هاي هويتي شکل گرفتند.
از سوي ديگر بين ساير گروه هاي اصلاح طلب در زمينه نوع توسعه بر مبناي اولويت دادن به اقتصاد يا توسعه سياسي، اختلافات افزايش يافته است و اگر از ائتلاف و اتحاد سخن گفته مي - شود، بر اساس ضرورت و از روي اضطرار يعني شکست جناح مقابل و کسب قدرت سياسي مي - 17 باشد که حتي اين مقوله نيز نتوانست ائتلافي به وجود بياورد، چرا که برخي گروه ها همچون اعتماد ملي به لحاظ تفکرات اقتصادي و سياسي و به طور کلي توسعه سياسي، اختلاف اساسي با گروه هايي همچون جبهه مشارکت دارند.