Abstract:
این مقاله درصدد بررسی اهمیّت و جایگاه نقش هوّیت در توسعه روابط جمهوری اسلامی ایران با آسیای میانه بر اساس رهیافت سازهانگاری است. سوال اصلی پژوهش این است که جایگاه هوّیت از عناصر مشترک تمدّنی از قبیل جغرافیای مشترک، تاریخ، آداب و رسوم، فرهنگ، مذهب، زبان بر اساس رهیافت سازهانگاری چه تأثیری در توسعه روابط جمهوری اسلامی ایران با منطقه آسیای میانه میتواند داشته باشد؟ فرضیه پژوهش این است که جایگاه هوّیت (وجود عناصر وارث تمدّنی مشترک)، براساس رهیافت سازهانگاری در توسعه روابط ایران با کشورهای آسیای میانه که هر یک از کشورها مشکلات خاص خود را دارند. اگرچه در برخی موارد تأثیر منفی داشته است، نقش مثبتی را در همگرایی و توسعه روابط میان ایران با آسیای میانه داشته باشد. نتایج محقق نشان میدهد کشورهای آسیای میانه بتوانند از حصر خشکی و ایران علاوه بر بازار آسیای میانه و منابع سرشار از انرژی و کانیهای مختلف منطقه بتواند از طریق اوراسیا به اروپا متصل شود و از نفوذ تروریسم و قاچاق و استعمارگران جلوگیری و ضریب امنیّت طرفین تضمین شود. روش تحقیق علّی و معلولی توأم با توصیفی و تحلیلی بوده است.
Machine summary:
- پيرامون جامعه شناسيهاي چهارگانه سياست بين الملل کتاب دوم تحول در نظريه هاي روابط بين الملل نويسنده حميرا مشيرزاده ١٣٨٦ تهران کتاب ديگر نگاهي به سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران ، نويسندگان نسرين مصفا با همکاري حسين نوروزي ١٣٨٥ کتاب ديگر دکتر الهه کولايي (طبرستاني) تحت عنوان سياست و حکومت در آسياي مرکزي با يک مقدمه و شش فصل کتاب ديگر در سال ١٣٩٤ نويسنده ولي کوزه گر کالجي، با ديباچه اي از سرگئي مارکرونف ايران ، روسيه ، چين ، در آسياي مرکزي کتاب ديگر نويسنده آقاي اصغر پرتوي، تحت عنوان جامعه شناسي سياسي ايران ، چالش - هاي هويت ملي در ايران معاصر با يک مقدمه و پنج فصل مقالاتي که فصلنامه سياست ، مجله دانشکده حقوق و علوم سياسي دوره ٣٧ شماره ٤ به صورت پراکنده و گسسته پيرامون سازه انگاري، هويت ، زبان و سياست خارجي جمهوري اسلامي نويسندگان ، ابراهيم متقي و حجت کاظمي، سازه انگاري به عنوان يک روش بحث در حيطه سياست بين الملل و سياست خارجي، الگويي جوان محسوب ميشود که بر مباحث فلسفي در حيطه علوم اجتماعي ابتنا دارد.
مؤلف درصدد بيان حوادث تاريخ ناگوار ١٨١٣ ميلادي در عهدنامه با قرارداد ترکمنچاي منطقه آسياي مرکزي با آسياي ميانه نام 237 نهادند پنج کشور کنوني: ١- ترکمنستان ٢- ازبکستان ٣- تاجيکستان ٤- قرقيزستان ٥- قزاقستان بالاجبار از ايران جدا شدند (تقوي اصل ،٥٣:١٣٩٤) براي بيان مشترکات تمدني در ابعاد مختلف به خصوص هويت عناصر وارث تمدني ايران با آسياي ميانه در جهت توسعه و همگرايي مشترک هويت فرهنگي و اقتصادي و امنيتي آثار تمدني و فاصله آن به مدت هفتاد و چهار سال در جهت واگرايي تحميلي که در سيطره اتحاد جماهير شوروي با نظام کمونيستي بوده است با واکاوي و بازبيني مشترکات بررسي جايگاه هويت در توسعه چند جانبه روابط جمهوري اسلامي ايران با آسياي ميانه بر اساس رهيافت سازه انگاري مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار ميگيرد.