Abstract:
زمینه و هدف
هر انقلاب و تحول اجتماعی بر همه مناسبات زندگی انسان تاثیر میگذارد. رخدادهای بزرگی چون انقلاب و جنگ فقط ابعاد سیاسی و اجتماعی را تغییر نمیدهند، بلکه در قلمرو هنر نیز دگرگونی میآفرینند و ادبیات بعنوان یکی از زیرشاخههای هنر دچار تحول و دگرگونی میشود و از آن مفهوم جدیدی به نام ادبیات پایداری شکل میگیرد. این ادبیات در درون خود به شاخههای مختلفی تقسیم میشود که ادبیات اسارتگاهی یکی از آنهاست. ادبیات اسارتگاهی برآیند تجربه زیسته اسیران جنگی در اردوگاههاست که در قالب نامه یا خاطره نمود مییابد. پرداختن به این ادبیات از این نظر ضرورت دارد که هنوز این ادبیات بهاندازه کافی و لازم تحلیل و تبیین نشده و تجربه زیسته اسیران جنگی در اردوگاههای عراق بازتاب لازم را نیافته است. از حدود چهل هزار اسیر ایرانی در اردوگاه های عراق حدود ده میلیون نامه به خانوادههایشان ارسال شده که ضرورت دارد محتوای این نامهها برای بررسی ابعاد ادبیات اسارتگاهی تحلیل شوند. این پژوهش درصدد پاسخگویی به این سوال است که اسیران در شرایط سخت جنگی به چه چیزهایی میاندیشیدند و چه افکار و اندیشهای در سر داشتند؟ در این مقاله تلاش شده پانصد نامه از نامههای اسارت تحلیل و تبیین شوند. این نامهها پیش از این توسط جمعیت هلالاحمر ایران انتخاب شده و در دو جلد کتاب انتشار یافته است.
روش مطالعه
روش پژوهش تلفیقی از کمی و کیفی و تحلیل محتوا با استفاده از آثار پدیدآمده در حوزه ادبیات اسارتگاهی است.
یافتهها:
اسیران جنگی در شرایط خاص زندگی خود به مفاهیمی چون خدا، ولایت، صبر و شکیبایی و توسل به ایمه اطهار، مقاومت، صبر و دعوت به شکیبایی و ایستادگی میاندیشیدند.
نتیجهگیری:
نامههای دوران اسارت فرهنگ استقامت و پایداری را بر سرزمین ایران و در قلب ایرانیها استوار ساخت. آنان در سختترین شرایط آموزههای دینی و الهی را بر خانوادهها گوشزد کرده، خود نیز عرفان نظری و عملی را آموختند و بدین ترتیب ادبیات حاکم برنامهها گونه تازهای از فرهنگ و ادبیات اسارتگاهی را پدید آورد که در نوع خودش کمنظیر است.
BACKGROUND AND OBJECTIVES: Every revolution and social change affects all relations of human life. Major events such as revolution and war not only change the political and social dimensions, but also change the realm of art, and literature as one of the sub-branches of art undergoes a transformation and a new concept called sustainability literature is formed. This literature is divided into different branches, one of which is captive literature. Prisoner literature is the result of the living experience of prisoners of war in the camps, which is expressed in the form of letters or memoirs. It is necessary to address this literature in the sense that it has not yet been adequately analyzed and explained, and that the experience of prisoners of war in Iraqi camps has not been adequately reflected. Of the approximately 40,000 Iranian prisoners in Iraqi camps, about 10 million letters have been sent to their families that need to be analyzed to examine the dimensions of the prison literature. This study seeks to answer the question: What did the prisoners think and what thoughts did they have in the difficult conditions of war? In this article, an attempt has been made to analyze and explain five hundred letters from the letters of captivity. These letters have already been selected by the Iranian Red Crescent Society and published in two volumes.
METHODOLOGY: The research method is a combination of quantitative and qualitative and content analysis using works created in the field of prison literature.
FINDINGS: Prisoners of war in special circumstances of their lives thought of concepts such as God, guardianship, patience and appealing to the Imams, resistance, patience and the call to patience and endurance.
CONCLUSION: The letters of captivity established the culture of endurance and stability on the land of Iran and in the hearts of Iranians. In the most difficult of circumstances, they instructed families on religious and divine teachings, and they themselves learned theoretical and practical mysticism, and thus the literature governing the programs created a new kind of captive culture and literature that is unique in its kind.
Machine summary:
براساس آمار بدست آمده ، حدود پانصد کتاب خاطره از اسيران دوران دفاع مقدس نوشته شده اما دربارة نامه هاي اسارت هيچ پژوهشي صورت نگرفته و جمعيت هلال احمر در يکي دو جلد کتاب ، برخي نامه هاي پرمحتوا را بصورت خام منتشر کرده است .
از بررسي و تحليل محتوا اين نامه ها چنين بدست آمد که خداخواهي و خدامحوري، ولايت محوري، صبر و شکيبايي با توسل به ائمۀ اطهار، دعوت به نماز و شــعائر ديني، دعوت به حفظ حجاب ، ايجاد انگيزه براي دفاع و پشــتيباني از انقلاب اســلامي، مقاومت و دعوت به صبر و ايثار با بهره گيري از آيات و روايات ، اسارت ، و امتحان الهي محوريترين موضوعات و دغدغه هاي اسيران دوران دفاع مقدس بوده است .
آنچه در اين نوع ادبيات مهم اســـت ، تبيين روح کلي اســـارت يعني تبيين فرهنگ مقاومت و استقامت و صبوري با توکل و رضا و توسل به ائمه و دعاها و رازونيازهاي روزانه و شبانه است که زندگي را در ســختترين شــرايط بر اســرا آســان ميکرده و آنها با تکيه بر همين امور معنوي به آزادي و رهايي از زندان اسارت اميد بسته بودند.
براســاس آمارهاي بدست آمده ، حدود ده ميليون نامه بين اسيران و خانواده هايشان ردوبدل شده است (آرشيو دفتر ادبيات و هنر مقاومت ، حوزة هنري) و تبيين و بررسي محتواي اين نامه ها بخشهاي زيادي از فرهنگ و ادبيات حاکم بر جامعۀ اسارت را واکاوي خواهد کرد.