Abstract:
هدف پژوهش حاضر تحلیل و تشریح آینده روابط ایران و اتحادیه اروپا در سیاستهای اتخاذی دولت یازدهم در قالب رهیافت آیندهپژوهی است. باروی کار آمدن دلت روحانی و اتخاذ سیاست تنشزدایی توأم با اعتدالگرایی در داخل و خارج، تحلیلگران و اندیشمندان نقطه عطفی را در روابط و مناسبات خارجی ایران مطرح کردند، یکی از مناطقی که در سیاست خارجی دولت یازدهم جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است، اتحادیه اروپاست. ازآنجاییکه هم جمهوری اسلامی ایران و هم اتحادیه اروپا از بازیگران مهم نظام بینالملل بهحساب میآیند، ارتباط متقابل طرفین در بسیاری از موارد تعیینکننده است. در این پژوهش تلاش میشود بر مبنای روش توصیفی ـ تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانهای ـ اسنادی به این سؤال اصلی پاسخ دهد که چه سرانجامی میتوان برای روابط این دو قطب مهم منطقه و بینالملل در آینده متصور شد؟ کدام مؤلفه در ارتباطات و مناسبات ایران و اتحادیه اروپا مهم تلقی میشود یافتههای پژوهش در چارچوب آیندهپژوهی حاکی از آن است که جمهوری اسلامی ایران بهرغم اختلافنظرهایی که با اتحادیه اروپا بر سر مسائلی چون حقوق بشر، روند صلح خاورمیانه، مسئله هستهای و تروریسم دارد، منافع مشترکی نیز در قالب انرژی و سرمایهگذاری خارجی، مدیریت تحولات خاورمیانه و ... برخوردار است از سوی دیگر. اتحادیه اروپا نیز در تلاش بوده است از طریق تعمیق روابط خود با ایران اسلامی و برخی دیگر از کشورهای منطقه، حضور و نفوذ خود را در کل منطقه افزایش دهد؛همین امر میتواند به تعامل، بهبود و توسعه روابط طرفین منجر گردد.
This paper aims to analyze and explore the prospect of relations between Iran and European Union during President hasan Rouhani by future study’s methodology. With Rouhani coming to power and adopting constructive engagement with moderation both at home and abroad, analysts and intellectuals signaled it as a turning point in Iran›s foreign relations. One of the crucial areas for the foreign policy of Iran’s government is the European Union. Since both the Islamic Republic of Iran and the European Union constitute major actors in the international order, their interaction would be critical in most cases. Using library and documentary research method and descriptive approach, this paper attempts to explore how we may postulate the future relations between the two parties in the future and which elements would be most important in the mutual relationship? The findings demonstrate that despite divergence of opinion on issues like human rights, Peace process in the Middle East, nuclear issue and terrorism, the two sides enjoy common interests in the energy sector and Middle East developments. The European union has made efforts in turn, to foster its relation with Iran and neighboring countries to enhance its whole regional influence. JCPOA has also provided favorable ground for improvement and promotion of mutual relations.
Machine summary:
در اين پژوهش تلاش مي شود بر مبناي روش توصيفي ـ تحليلي و بر مبناي مطالعات کتابخانه اي ـ اسنادي به اين سؤال اصلي پاسخ دهد که چه سرانجامي مي توان براي روابط اين دو قطب مهم منطقه و بين الملل در آينده متصور شد؟ کدام مؤلفه در ارتباطات و مناسبات ايران و اتحاديه اروپا مهم تلقي مي شود يافته هاي پژوهش در چـارچوب آينـده پژوهي حاکي از آن است که جمـهوري اسلامي ايران به رغـم اخـتلاف نظرهايي که با اتحاديه اروپا بر سر مسائلي چون حقوق بشر، روند صلح خاورميانه ، مسئله هسته اي و تروريسم دارد، منافع مشترکي نيز در قالب انرژي و سرمايه گذاري خارجي ، مديريت تحولات خاورميانه و ...
در مقاله حاضر تلاش مي شود به اين سؤال اصلي پاسخ دهد که چه سناريويي مي توان براي آينده روابط پرتنش ايران پس از انقلاب با اتحاديه اروپا متصور شد؟ در پاسخ نويسنده فرض را بر آن مي گيرد که باروي کار آمدن دولت حسن روحاني و مبنا قرار دادن تنش زدايي توأم با اعتدال ، يکي از مناطقي که از اين سياست ها به خوبي استقبال کرده است ، اتحاديه اروپاست از سوي ديگر نيازهاي اغلب کشورهاي اين اتحاديه خصوصا فرانسه ، ايتاليا، آلمان ، اتريش در وضعيت بحراني رکود و تورم هستند که براي خروج از اين شرايط ايران با دارا بودن بازاري قوي ، داشتن منابع طبيعي و خام فراوان به بهترين نحو ممکن مي تواند نياز آن ها را برآورده کند از سوي ديگر به دنبال همراهي کشورهاي اتحاديه اروپا در تحريم هاي همگاني جهان عليه ايران ، فشار سنگيني بر ساختار اجتماعي اقتصادي ايران وارد گرديده است ازاين رو طرفين براي تعامل و ارتباط با همديگر تشويق مي شوند.