Abstract:
یکی از موضوعات مهم تاریخی» بررسی اقدامات غیرنظامی امیرالمژمنین پیش از جنگ صفین میباشد چرا که تبیین این
موضوع, شخصیت امیرالموّمنین را از حیث جنگ طلب بودن» روشن میسازد. این مقاله با تحقیق در کتب مورخین و تحلیلگران
تاریخی و با پالایش و ریکاوری این مطالب, جمع آوری شده است. ما در ابتدای مقاله ذکر کردیم که امیرالمومین پس از پایان دادن
به فتنهی جملیهاء برای پیگیری مسالهی شام راهی کوفه شدند. علی علیه السلام در اولین اقدام خودء قیس را که شخصیتی سخاوتمند و
قدرتمند داشت» راهی مصری کردند که موقعیت استراتژیک نظامی حساسی داشت. حضرت به دلیل حساسیتی که مصرداشتء به
او دستور دادند که با مخالفین با شدت و تندی بر خورد کند و با سپاهی عظیم به مصر برود. اما قیس از روی دلسوزی برای امام
با لشکری عظیم به مصر نرفت و وقتی که به مصر رسید با تندی با مخالفین برخورد نکرد و با سیاست رفتار کرد. همین مورد و
مکاتباتی که میان او و معاویه رد و بدل شده موجب این گردید که حضرت او را عزل کند. حضرت در دومین اقدام خود جریرین
عبدالله بجلی را به عنوان میانجی راهی مصر کردند. معاویه با ریختن نقشهای» شرحبیل را که سابقهی درگیری با جریر داشت، جذب
به خود کرد و به تقابل با جریر فرستاد و همین موجب شدکه جریر نتواند نقش میانجیگری خود را ایفا کند. امام در سومین اقدام خودء
جنگ تبلیغاتی پیش از جنگ را شروع کردند و پاسخ نامههای معاویة را که به الحان زشتی» آمام را متهم به حسلات میکرد کوینده
میدادند. البته این جنگ تبلیغاتیء منحصر به این نامهها نمیشد بلکه وقائع دیگری همانند فرستادن قراء توسط معاویة نیز در این
زمینه رخ داده بود. آن چه که مشهود شو از این مطالبء این است که حضرت از هیچ اقدامی برای جلوگیری از جنگه کوتاهی نکردند.
One of the important historical issues is the study of the civilian
actions of Amir al-Momenin before the battle of Seffain, because
the explanation of this issue clarifies the character of Amir al-
Momenin in terms of being belligerent. This article has been collected
by researching the books of historians and historical analysts
and by refining and recovering these contents.
At the beginning of the article, we mentioned that Amir al-
Momenin went to Kufa to pursue the issue of Syria after ending
the intrigue of Jamal participants.
In his first action, Ali (A.S) sent Qeys, who had a generous and
powerful personality, to Egypt, which had a sensitive strategic
military position.
Because of the sensitivity of Egypt, Amir Almomenin ordered
him not to be merciful with the opponents and to go to Egypt with
a great army. But Qeys did not go to Egypt with a great army in
order for sympathy for the Imam, and when he arrived in Egypt,
he did not deal with the opponents and behaved politically. Because
of this action and also because of his writings to Mu’awiya,
Imam Ali dismissed him.
In the second action, Imam sent Abdullah Bajli to Egypt as a
mediator. Mu’awiya planned and attracted Sharhbil to himself,
86
Vol.8 . No. 20. Spring 1398
who had conflicted Jarir before, and sent him to confront with
Jarir, which led Jarir not to fulfill his mediation role.
In his third act, Imam started a pre-war propaganda and replied
Mu’awiyah’s letters, which with impolite words had accused
Imam of jealousy. Of course, this propaganda war was not limited
to these letters, but other events, such as sending the reciters of
Qur’an by Mu’awiyah, also took place in this regard.
What is evident from this is that Imam did everything to prevent
the war.
Machine summary:
علي ع همه ي بستگان درجه يک معاويه رادرجنگ ها کشته بود١٢ فلذا اختلاف معاويه با حضرت ، اختلافي ريشه دار بود و همديگر را به خوبي و کامل مي شناختند و هيچ گونه ابهام و اشتباهي در ميان نبوده نکته ٢: در زمان خليفه ي سوم ، علي ع به خليفه ي سوم اعتراض کرد که چرا معاويه را در شام ابقا کرده در حالي که او مشغول کارهاي نادرست است فلذا معنايي نداشت که حضرت وقتي به حکومت رسيد بخواهد با معاويه مماشات کند چراکه اگر با معاويه مماشات مي کرد، از طرف اطرافيان خود متهم مي شد به اينکه قبل از اينکه به حکومت برسد به مسائلي اعتراض داشته اما حال که به حکومت رسيده ٤٣ همان مساله براي او وجود دارد ولي او قصد مماشات دارد.
وليد نيز برعليه امام علي ع چيزهايي مي گفت : که مثلا او مدير اصلي قتل خليفه سوم بوده و بني هاشم نيز با فرستادن نامه هايي از مدينه و کوفه جواب آنها را پاسخ مي دادند فلذا جنگ سرد و نرم عجيبي رخ داده بود فصل دوم : اقدامات اميرالمؤمنين پيش ازجنگ صفين ١- فرستادن قيس بن سعد براي استانداري مصر امام علي ع درابتداي حکومت خود، قيس بن سعد بن عباده رابراي فرمانداري مصر انتاخب کرده بودند.
اماقيس گزينه ي اول اميرالمؤمنين براي مصر نبود چرا که مصر شهري بود که با ساير شهرها براي حضرت تفاوت عمده اي داشت کما اينکه حضرت در ساير شهرها با مردم در مورد مساله ي بيعت مداراي زيادي مي کرد اما حضرت اين شيوه رادر مصر صحيح نمي ديد چراکه مصر عقبه ي نظامي شام بود و اگر از دست مي رفت معاويه قوي تر مي شد و جنگ با او خانمان سوز تر مي شد.