Abstract:
دکتر علیاشرف صادقی در مقالهای زیر عنوانِ «واژههایی تازه از زبان قدیم مردم ارّان و شروان و آذربایجان» پس از معرفّی کتابی در الفاظ طبّی به نام دستورالادویه، واژههایی از زبان مردم این مناطق را استخراج و بررسی کردهاند. بهعقیدهٔ ایشان نثر کتاب متعلّق به قرن هشتم و اوایل قرن نهم است و مؤلف آن نیز احتمالاً اهل شروان بوده؛ زیرا در بسیاری از موارد به لغات شروانی اشاره کردهاست. دکتر صادقی ضمن آوردن واژههای شروانی، باکویی، بیلقانی و لغات دیگر، خوانندگان را به واژههایی از زبان مردم ارمنیّه (ارمنستان) نیز توجّه دادهاند. نگارنده در یادداشت حاضر، دربارهٔ واژههای بوش، خناو و کلال (؟)، بر پایهٔ منابع گیاهشناسی و داروشناسی فارسی و ارمنی نکاتی را مطرح کردهاست. به نظر نگارنده، مؤلف دستورالادویه واژههای خناو و کلال را از ارمنی اخذ کرده، ولی بوش همچنان معلوم نیست که از چه زبانی گرفته شدهاست. احتمال ارتباط این واژه با پوص/ پوس ترکی نیز پذیرفتنی نمینماید.
Ali-Ashraf Sadeghi, in an article entitled “New Words from the Old Language of Arran, Shirvan, and Azerbaijan”, after introducing a book on medical terminology called Dastūr al-adviya (Drugs Prescription), has extracted and studied words from the language of the people of these regions. He considers the prose of the book to belong to the 9th century AH. He also suggests that the author is perhaps from Sharvān, because he has frequently given Sharvānī equivalents of words in the book. While quoting words from Sharvānī, Bākū´ī, Baylaqānī, Sadeghi has also discussed words from the language of the Armenian people. In the present note, the author has brough up points about بوش(būš), خناو [xnaw?] and کلال [klal?], based on Persian and Armenian botanical and pharmacological sources.