Abstract:
با بررسی بازار انرژی گاز جهانی میتوان دریافت که اتحادیه اروپا همواره یکی از بزرگترین مصرفکنندههای جهان است؛ اما سطوح عملیاتی و تاکتیکی بازار داخلی این اتحادیه دچار تغییر و تحول شده است. راهبرد نهادهای اروپایی از دهه 1950 به بعد بر پایه رویکرد بازارها و نهادها قرار داشته که آزادسازی بازار انرژی و تمرکز بیشتر بر شرکتها و بازیگران خصوصی را سرلوحه کار خود قرار داده بود؛ اما پس از سال 2000 گرایش اتحادیه اروپا به راهبرد مناطق و امپراتوریها مشاهده شد که تلاش داشت با سیاستهای جانبدارانه، موقعیت خود را در قبال تولیدکنندگان بزرگی نظیر روسیه به سطح جهانی ارتقا بخشد. پرسش اصلی پژوهش پیش رو این بوده که «اتحادیه اروپا در قبال استیلای گاز روسیه در منطقه اروپا چه راهبردی خواهد داشت؟» و این فرضیه در نظر گرفته شد است که با توجه به نواقص و کاستیهای استراتژی بازارها و نهادها، اتحادیه اروپا به رویکرد استراتژیک مناطق و امپراتوری گرایش یافته است و همزمان یک راهبرد ترکیبی را برای توازنبخشی با قدرت انرژی روسیه در بازار انرژی جهانی به کار میگیرد. این مقاله تلاش کرده است با روشی توصیفی و تحلیلی ضمن برشمردن ویژگیهای دو راهبرد یادشده، سطوح عملیاتی و تاکتیکی انرژی اتحادیه اروپا در قبال روسیه را بهطور مفصل بررسی کند.
Examining the global gas energy market, it can be seen that the European Union is still one of the largest consumers in the world, but the operational and tactical levels of the domestic market of this union have changed. The strategy of European institutions from the 1950s onwards was based on the approach of markets and institutions, which had the liberalization of the energy market and a greater focus on companies and private actors. But since 2000, we have seen the EU move towards a regional and empire strategy that seeks to elevate its global position vis-.-Vis large producers such as Russia through biased policies. The main question is what will be the EU strategy towards the domination of Russian gas? The hypothesis that will be considered is that the EU, given the shortcomings of the strategy of markets and institutions, tends to a strategic approach to regions and empires, and at the same time develops a combined strategy to balance Russia's energy power in It uses the global energy market. This article seeks to further examine the operational and tactical levels of EU energy vis-.-Vis Russia in a descriptive and analytical manner, enumerating the characteristics of the two strategies.
Machine summary:
راهبرد نهادهای اروپایی از دهه 1950 به بعد بر پایه رویکرد بازارها و نهادها قرار داشته که آزادسازی بازار انرژی و تمرکز بیشتر بر شرکتها و بازیگران خصوصی را سرلوحه کار خود قرار داده بود؛ اما پس از سال 2000 گرایش اتحادیه اروپا به راهبرد مناطق و امپراتوریها مشاهده شد که تلاش داشت با سیاستهای جانبدارانه، موقعیت خود را در قبال تولیدکنندگان بزرگی نظیر روسیه به سطح جهانی ارتقا بخشد.
پرسش اصلی پژوهش پیش رو این بوده که «اتحادیه اروپا در قبال استیلای گاز روسیه در منطقه اروپا چه راهبردی خواهد داشت؟» و این فرضیه در نظر گرفته شد است که با توجه به نواقص و کاستیهای استراتژی بازارها و نهادها، اتحادیه اروپا به رویکرد استراتژیک مناطق و امپراتوری گرایش یافته است و همزمان یک راهبرد ترکیبی را برای توازنبخشی با قدرت انرژی روسیه در بازار انرژی جهانی به کار میگیرد.
واژههای کلیدی: راهبرد ترکیبی، بازارها و نهادها، مناطق و امپراتوریها، اتحادیه اروپا، روسیه تاریخ دریافت: 14/03/1400 تاریخ بازبینی: 31/05/1400 تاریخ پذیرش: 18/06/1400 فصلنامه روابط خارجی، سال 13، شماره 2، تابستان 1400، صص 233-267 مقدمه از نظر اقتصاد سیاسی بینالملل تأمین گاز اتحادیه اروپا با توجه به تأمین بیش از نیمی از آن از کشورهای روسیه، الجزایر و قطر، با دو چالش عمده همراه است، نخست اینکه در بستر تجارت آزاد با وابستگی زیاد به واردات و ساختار عرضه «انحصار چندجانبه» (Oligopoly) گاز، امنیت انرژی (قیمت و حجم) مشکلی مهم و ویژه محسوب میشود.
از Single European Market (SEM) منظر بیرونی، این مدل با این ایده همراه است که قوانین بینالمللی برای هموارسازی زمین بازی به نفع همه کار میکند و در بخش انرژی شامل واردکنندگان عمده (مانند اتحادیه اروپا) و صادرکنندگان (مانند روسیه) میشود (Goldthau & Sitter, 2019, pp.