Abstract:
امروزه آموزش عالی از اساسیترین ارکان اصلی خیزش به سمت توسعه محسوب میشود. نیروی انسانی ماهر اصلیترین شاخصه پیشرفت کشورها محسوب میشود. بنابراین دانشگاهها باید بهترینها که همان استعدادهای علمی محسوب میشوند را شناسایی و موقعیتی را فراهم کنند که این افراد راغب به همکاری و عضویت در هیئت علمی دانشگاهها باشند. این پژوهش، با هدف بررسی مدیریت استعداد در نظام آموزش عالی ایران و راهکارهای بهبود آن، انجام شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانهای و اسنادی صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که از مهمترین عوامل جذب و نگهداشت اعضای هیئت علمی، عدم تبعیض و رعایت اصل شایستهسالاری، شفاف نمودن ویژگیها و مراحل اجرایی فرایند جذب از ابتدا تا انتها، افزایش حقوق و تقویت امنیّت شغلی استادان و رسیدگی به امور معیشتی آنان، افزایش امکانات و منابع و بودجه لازم جهت انجام فعالیتهای پژوهشی، و رفع مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور است.
Nowadays, higher education is considered as one of the fundamental pillars in moving toward development. Skilled human resources is the main characteristic in the progress of a country. Therefore, scientific talent should be identified and encouraged to join and cooperate with faculties by the universities. This study attempts to investigate the talent management in the higher education system of Iran and approaches toward its development and improvement. The study is performed based on the desk based assessments and documentary research. According to the results, nondiscrimination, meritocracy, clarifying the characteristics and all the steps of recruitment process, salary increase, providing job security, considering their livelihood, improving facilities, increasing resources and required budget to perform research activities, solving economic, political and social problems of the faculty members are important factors in recruiting and retaining them
Machine summary:
نتايج نشان داد که از مهم ترين عوامل جذب و نگهداشت اعضاي هيئت علمي ، عدم تبعيض و رعايت اصل شايسته سالاري ، شفاف نمودن ويژگي ها و مراحل اجرايي فرايند جذب از ابتدا تا انتها، افزايش حقوق و تقويت امنيت شغلي استادان و رسيدگي به امور معيشتي آنان ، افزايش امکانات و منابع و بودجه لازم جهت انجام فعاليت - هاي پژوهشي ، و رفع مشکلات اقتصادي ، سياسي و اجتماعي کشور است .
همچنين بر اساس آمار اعلام شده از سوي رئيس مؤسسۀ پژوهش و برنامه ريزي آموزش عالي کشور حدود ٦٣هزار و٢٥٥ نفر از مهاجران را، اعضاي هيئت علمي دانشگاه ها با مرتبه هاي علمي مختلف تشکيل داده اند (پيام نور، ١٣٩٣).
بنابراين با توجه به اين توضيحات ، جهت کسب بازخوردهاي مطلوب در راستاي ارتقاي سطح کيفي سيستم جذب و نگهداشت اعضاي هيئت علمي و توسعه نظام آموزش عالي کشور، شناسايي عوامل تأثيرگذار در مديريت راهبردي منابع انساني و به ويژه مديريت استعداد در نظام آموزش عالي ، ضروري است .
همچنين تحقيقات نشان داده است جذب دانشجويان خارجي ، ارتباطات بين المللي بخصوص سفرهاي خارجي براي اعضاي هيئت علمي و همچنين همکاري هاي علمي و تحقيقاتي ملي و بين - المللي دانشگاه با دانشگاه هاي خارج از کشور و ساير سازمان ها و دانشگاه هاي داخل ، بر ميزان تمايل افراد براي عضويت در اين دانشگاه ها تأثير مثبت دارد (عليخاني ، ١٣٨٩؛ ايرانمنش و کامراني ، ١٣٨٣؛ سرکارآراني ، ١٣٨٣؛ طاهري و همکاران ، ١٣٩٠).