Abstract:
گردشگری به دلیل ماهیت خود، دارای زمینههای مناسبی جهت توسعه کارآفرینی میباشد. مطالعات محدودی در خصوص توسعه کارآفرینی در گردشگری صورت پذیرفته است. از جمله حوزههای رو به رشد گردشگری، گردشگری فرهنگی میباشد که گزینه مطلوبی برای توسعه در مقاصدی است که ظرفیتهایی در این زمینه دارند. در این مقاله سعی بر آن است با استفاده از نظریه داده بنیاد، مدلی جهت توسعه کارآفرینی در مقصد گردشگری فرهنگی ارائه شود. برای جمعآوری داده از مصاحبه نیمهساختاریافته استفاده شده است. جامعه تحقیق، اساتید دانشگاهی و صاحبنظران دولتی در بخش گردشگری و مالکان کسبوکارهای فعال و شاغلان در زمینه گردشگری فرهنگی در شهر یزد بودهاند. در این تحقیق از نمونهگیری نظری استفاده شده است و حجم نمونه بر اساس اشباع نظری تعیین شده و 11 مصاحبه انجام شده و بر این اساس 367 کد اولیه، 97 کد ثانویه، 44 کد مفهومی و 10 مقوله استخراج گردیده است. بر اساس نتایج به دست آمده و با بهرهگیری از مدل سهشاخگی، عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی در گردشگری فرهنگی در سه دسته کلی عوامل ساختاری، بسترها و شرایط محیطی و عوامل رفتاری تقسیمبندی شدهاند و هریک از دستههای مذکور شامل مؤلفهها و شاخصهای مرتبط میباشند.
Due to its very nature, tourism enjoys proper grounds for entrepreneurship development. There are limited studies on the development of entrepreneurship in tourism. Among the growing areas of tourism, ‘Cultural Tourism’ could be referred to as a demanding preference for development in areas with the potentials for growth. This study sought to provide a model for entrepreneurship development in cultural tourism using Grounded theory. To this end, some eleven semi-structured interviews were conducted to collect the required data, out of which and 367 primary codes, 97 secondary codes, 44 concept codes were extracted and classified into ten distinct categories. The study’s population consisted of university instructors and lecturers, experts working in state-owned tourism institutions, the owners of active businesses in Yazd cultural tourism, and the professionals within the field who were selected through ‘theoretical sampling.’ Moreover, the sample size was determined based on theoretical saturation. The study’s results found via the application of the ‘three-pronged model’ indicated that factors involved in the development of cultural tourism entrepreneurship could be categorized in three general categories of ‘structural factors,’ grounds and ‘environmental conditions, and ‘behavioral factors,’ each including their own relevant components and indices.
Machine summary:
طراحي مدل توسعۀ کارآفريني گردشگري فرهنگي در شهر ميراث جهاني يزد مهدي باصولي ١، استاديار، مديريت گردشگري، جهاد دانشگاهي، تهران سيد سعيد هاشمي، دانشيار، جغرافيا و برنامه ريزي روستايي، دانشکده علوم گردشگري، دانشگاه علم و فرهنگ ، تهران محمد حسين ايماني خوشخو، دانشيار، اقتصاد گردشگري، دانشکده علوم گردشگري، دانشگاه علم و فرهنگ ، تهران سيد حبيب الله ميرغفوري، دانشيار، مديريت توليد و عمليات ، دانشکده اقتصاد، مديريت و حسابداري، دانشگاه يزد، يزد دريافت : ١٣٩٨/٤/٢ پذيرش : ١٣٩٩/٩/١ چکيده گردشگري به دليل ماهيت خود، داراي زمينه هاي مناسبي جهت توسعه کارآفريني ميباشد.
از جمله حوزه هاي رو به رشد گردشگري، گردشگري فرهنگي ميباشد که گزينه مطلوبي براي توسعه در مقاصدي است که ظرفيت هايي در اين زمينه دارند.
بر اساس نتايج به دست آمده و با بهره گيري از مدل سه شاخگي، عوامل مؤثر بر توسعه کارآفريني در گردشگري فرهنگي در سه دسته کلي عوامل ساختاري، بسترها و شرايط محيطي و عوامل رفتاري تقسيم بندي شده اند و هريک از دسته هاي مذکور شامل مؤلفه ها و شاخص هاي مرتبط ميباشند.
از ديدگاه آليسون ٥ يک فعاليت کارآفريني تحت تأثير عوامل گوناگوني مانند ويژگيهاي و انگيزه هاي فردي، آموزش ، فرهنگ ، آداب و رسوم ، قوانين ، سياست ها و دانش فني است که ميتواند آثار و نتايج مختلفي را به لحاظ الگوهاي رفتاري، اقتصادي، اجتماعي در برداشته باشد (هاشمي، مطيعي لنگرودي، قديري معصومي، رضواني و مقيمي، ١٣٩٠).
Dabson ادامه جدول ١ (به تصویر صفحه مراجعه شود) يکي از گونه هاي مهم گردشگري، گردشگري فرهنگي ميباشد که مطالعات محدودي در خصوص توسعه کارآفريني در اين حوزه صورت پذيرفته است .