Abstract:
نظر بر گسترش استفاده از قراردادهایای. پی. سی در صنعت نفت و گاز، ارزیابی شیوه توزیع قراردادی ریسکها و مسئولیتهای اجرای پروژه میان طرفین این قراردادها بهعنوان یکی از مهمترین شیوههای مدیریت ریسک، اهمیت بسزایی دارد. در این مقاله ضمن بررسی سند ای. پی. سی اختصاصی صنعت نفت و مقایسه آن با سند ای. پی. سی صنعتی (نشریه 5490) و همچنین ای. پی. سی کلیددردست فیدیک با هدف ارزیابی نحوه توزیع قراردادی ریسکهای فنی، مهندسی و عملیاتی در این اسناد، به این پرسش پاسخ خواهیم داد که تدوین سند ای. پی. سی اختصاصی صنعت نفت بر مبنای اقتضائات و الزامهای خاص و همچنین وجود ریسکهای غیرمتعارف در صنعت نفت و گاز نسبت به دیگر صنایعتا چه میزان در برقراری تعادل و توازن میان حقوق و مسئولیتهای طرفین پیمان موفق بوده است؟ نتایج بررسی تطبیقی اسناد نامبرده، موید این مطلب است که اگرچه تکمیل خلاهای قراردادی و بازنگری درنشریه 5490 موجب توزیع قراردادی کارآمدتر و عادلانهتر ریسکهای فنی، مهندسی و عملیاتی اجرای پروژه میان کارفرما و پیمانکار در پیمان ای. پی. سی -اختصاصی صنعت نفت نسبت به انتقال یکجانبه ریسکها به پیمانکار در نشریه 5490 شده است، لیکن برقراری توازن میان ریسکهای فنی، مهندسی و عملیاتی کارفرما و پیمانکار همچون رویکرد اتخاذ شده در فیدیک، همچنان نیازمند بازنگری در نحوه توزیع قراردادی ریسکها در این سند است.
evaluating the method of contractual distribution of project implementation responsibilities and risks between the parties to the EPC contracts as one of the most important methods of risk management, commands abundant importance. In this paper, by examining the specific EPC document of the oil industry and comparing it with the industrial EPC document (5490 journal) as well as the FIDIC EPC turnkey, with the aim of evaluating the method of contractual distribution of the technical, engineering, and operational risks in these documents, We will answer the question of to what extent the compilation of the specific EPC document of the oil industry in establishing a balance between benefits and the responsibilities of the parties to the contract have been successful? The results of the comparative study confirm that although the completion of contractual vacancies and revision in 5490 journal causes more efficient and equitable contractual distribution of risks between employer and the contractor in the specific EPC document of the oil industry toward the unilateral transfer of technical, engineering and operational risks to the contractor in 5490 journal, but balancing the technical, engineering and operational risks between the employer and the contractor, like the approach adopted in FIDIC, still needs revision about method of contractual transfer of risks among contracting parties in this document.
Machine summary:
سی اختصاصی صنعت نفت بر مبنای اقتضائات و الزام های خاص و همچنین وجود ریسک های غیرمتعارف در صنعت نفت و گاز نسبت به دیگر صنایع تا چه میزان در برقراری تعادل و توازن میان حقوق و مسئولیت های طرفین پیمان موفق بوده است ؟ نتایج بررسی تطبیقی اسناد نام برده ، مؤید این مطلب است که اگرچه تکمیل خلأهای قراردادی و بازنگری در نشریه ٥٤٩٠ موجب توزیع قراردادی کارآمدتر و عادلانه تر ریسک های فنی، مهندسی و عملیاتی اجرای پروژه میان کارفرما و پیمانکار در پیمان ای.
با توجه به اینکه پیمانکار موظف به انجام کارهای موضوع پیمان طبق برنامه زمانی منضم به پیمان و پرداخت خسارت تأخیر در کار در صورت عدم اتمام به موقع کار است ، لذا عدم پیش بینی تمدید مدت پیمان در صورت نظر مغایر مرجع فنی با کارفرما در بند ٣-٢ ماده ٧ معادل در نشریه ٥٤٩٠، ناعادلانه به نظر می رسید که خوشبختانه این نقص در قرارداد ای.
سی اختصاصی صنعت نفت برخلاف خلأ موجود در نشریه ٥٤٩٠، مهلت زمانی حداکثر یک هفته برای تعیین تاریخ انجام آزمایش ها و بازدید از کارها توسط کارفرما به منظور تحویل قطعی عملیات موضوع پیمان پیش بینی شده است ، لیکن همچنان تعیین ضمانت اجرایی در خصوص تأخیر کارفرما در تحویل قطعی کارها که خساراتی همچون تأخیر در آزاد شدن نیمه دوم تضمین حسن انجام کار و پایان نیافتن مسئولیت پیمانکار نسبت به پروژه بر اساس قرارداد را به همراه خواهد داشت ، می بایست مورد توجه قرار گیرد (عبدی، ١٣٩٣: ١٢١).