Abstract:
امروزه بیماریهای قلبی از مهم ترین عوامل مرگ و میر هستند که با مقادیر بالای TC، TG، LDL و مقادیر
پایین HDL پلاسما همراهند. هدف از این پژوهش، مقایسه آثار حاد دوی تناوبی هوازی و تمرین استقامتی با
وزنه بر نیمرخ چربی مردانی است که اضافه وزن دارند. با طرح پیش آزمون و چند نوبت پس آزمون، ١٢ مرد که
اضافه وزن داشتند، به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. با فواصل زمانی یک هفته ای و به ترتیب
تصادفی، تمرین دوی تناوبی هوازی، شرایط کنترل و تمرین استقامتی با وزنه انجام شد. دوی تناوبی شامل سه
وهله ١٠ دقیقه ای با فواصل استراحتی پنج دقیقه ای با (١٣ =RPE) و تمرین با وزنه انجام دادن هشت حرکت
اصلی با ٤٠ درصد (1RM)، در سه نوبت، با ٢٠ تکرار بود. قبل، بلافاصله و سه ساعت پس از تمرین نمونه های
خون جمع آوری شد. نتایج نشان داد که تنها تمرین دوی تناوبی هوازی باعث افزایش معنادار مقادیر TC، سه
ساعت پس از تمرین شد. تفاوت معناداری در دو نوع تمرین و در افزایش معنادار مقادیر TG سه ساعت پس از
تمرین مشهود نبود. تنها تمرین استقامتی با وزنه باعث افزایش معنادار مقادیر HDL سه ساعت پس از تمرین
شد. مقادیر LDL سه ساعت پس از تمرین دوی تناوبی هوازی با افزایش معناداری یافت. این مقدار در تمرین
استقامتی با وزنه کاهش همراه بود. اما، این کاهش معنادار نبود. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که تمرین
استقامتی با وزنه برای بهبود نیمرخ چربی مردان دارای اضافه وزن مفیدتر از تمرین دوی تناوبی هوازی است؛ چرا
که سه ساعت پس از تمرین استقامتی با وزنه، مقادیر کمتری از TC و LDL، و افزایش معنادار HDL پلاسما
مشاهده شد.
Machine summary:
به طور کلي ميتوان نتيجه گرفت که تمرين استقامتي با وزنه براي بهبود نيمرخ چربي مردان داراي اضافه وزن مفيدتر از تمرين دوي تناوبي هوازي است ؛ چرا که سه ساعت پس از تمرين استقامتي با وزنه ، مقادير کمتري از TC و LDL، و افزايش معنادار HDL پلاسما مشاهده شد.
اين ميزان شدت براي سلامت و پيشگيري از بيماري - هاي قلبي - عروقي افراد ميانسال سالم توصيه شده است (٢٨)، ٧٢ ساعت پيش از آغاز مداخلات اصلي، آزمودنيها به سالن بدنسازي دعوت شدند و پس از آموزش شيوه درست انجام دادن حرکات با وزنه ، مقادير يک تکرار بيشينه هر کدام از حرکات آنها، ارزيابي و ثبت شد.
تغييرات نيمرخ چربي در جلسه دوي تناوبي هوازي (به تصویر صفحه مراجعه شود) * نمايانگر تفاوت معنادار با مقادير پيش آزمون (٠٠٥>p) نمودار ٢- تغييرات نيمرخ چربي در جلسه استقامتي با وزنه بحث و بررسي در پژوهش ها نشان داده شده که سطوح اوليه شاخص هاي نيمرخ چربي در آغاز تمرين از اهميت بسياري برخوردار است .
در پژوهش حاضر سطوح کلسترول پلاسماي آزمودنيها بلافاصله پس از تمرين در جلسه تمرين دوي تناوبي هوازي افزايش داشته و سه ساعت پس از تمرين نيز نسبت به مقادير پيش آزمون با افزايش همراه بوده است .
در جلسه تمرين استقامتي با وزنه نيز همين تغييرات ديده شد؛ با اين تفاوت که افزايش کلسترول طي ٩ سه ساعت پس از تمرين نسبت به پيش آزمون برخلاف جلسه تمرين دوي تناوبي هوازي معنادار نبود.