Abstract:
این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی زوجدرمانی، مبتنی بر آموزههای اسلامی بر کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت انجام شد. طرح تحقیق از نوع نیمهآزمایشی، با گروه کنترل و پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعة آماری، زنان (مادران دانشآموزان مقطع ابتدایی) شهر رشت، در 1397 بودند که به شیوة تصادفی انتخاب شدند. مادرانی که پایینترین نمره را در پرسشنامة انریچ کسب کرده بودند، شناسایی و انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از اخذ پیشآزمون از همة آزمودنیها، برنامة آموزشی زوجدرمانی، مبتنی بر آموزههای اسلامی به مدت 10 هفتة دو ساعته، به گروه آزمایش آموزش داده شد. در پایان، پسآزمون اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری نشان داد که نمرة کل کیفیت زندگی زناشویی و رضایت زناشویی، توافق و انسجام بهعنوان زیرمقیاسهای کیفیت زندگی زناشویی آزمودنیهای دو گروه، بعد از اجرای مداخله تفاوت معناداری داشت و کیفیت زندگی زناشویی، گروه آزمایش افزایش یافته است. بنابراین، میتوان از این روش بهعنوان الگویی بومی ـ فرهنگی برای افزایش کیفیت زندگی زناشویی استفاده کرد.
The aim of this study was to determine the effectiveness of couple therapy (based on Islamic teachings( on the quality of married life of the women in Rasht. The research was categorized as quasi-experimental with a control group and pre-test and post-test. The statistical population included the women (mothers of primary school students) in Rasht in the year 1397. The randomly selected mothers with the lowest scores on the Enrich scale were identified and randomly divided into two experimental and control groups. After administering a pre-test, a couple therapy training based on Islamic teachings was held. The experimental group attended two-hour sessions for 10 weeks, and at the end, they had a post-test. The results of the univariate and multivariate analysis of covariance showed that after the treatment, the total score of the quality of married life, marital satisfaction, and agreement and cohesion (as subscales of quality of married life) were significantly different and the quality of married life of the experimental group had increased. Therefore, this method can be used as a local-cultural model to increase the quality of married life.
Machine summary:
نتایج تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری نشان داد که نمرة کل کیفیت زندگی زناشویی و رضایت زناشویی، توافق و انسجام بهعنوان زیرمقیاسهای کیفیت زندگی زناشویی آزمودنیهای دو گروه، بعد از اجرای مداخله تفاوت معناداری داشت و کیفیت زندگی زناشویی، گروه آزمایش افزایش یافته است.
با توجه به افزایش آمار طلاق و نقش مهم کیفیت زناشویی و ابعاد، آن در افزایش رضایتمندی، که ارتباط مستقیمی با پایداری ازدواج و در نهایت پیشگیری از طلاق دارند، ضروری است تا برنامههای آموزشی مؤثر بر افزایش کیفیت زندگی زناشویی مورد توجه قرار گیرد تا با تمرکز بر عوامل کلیدی مؤثر بر آن، ازجمله رضایتمندی، توافق و انسجام زناشویی، نارضایتیها و صمیمیتهای ازدسترفتة زوجین ترمیم شود و با توانمندشدن و غنیشدن رابطه، از احتمال طلاق کاسته شود و بر ثبات و پایداری رابطه و ازدواج افزوده شود.
بحث و نتيجه گيری اين تحقیق با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی، مبتنی بر آموزههای اسلامی بر کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت انجام شده است.
یافتهها نشان داد كه این برنامة مداخلاتی، کیفیت زندگی زناشویی زنان و مؤلفههای آن را افزایش داده است.
در تبیین این یافته، میتوان گفت: یکی از متغیرهای مؤثر بر سرنوشت زندگی زناشویی، رضایت زناشویی است که اگر این متغیر افزایش یابد، زوجین حاضرند در قبال یکدیگر فداکاری کرد و ازخودگذشتگي نشان دهند.
در رابطه با فرضیة سوم نيز یافتهها نشان داد كه این شیوة مداخلهای، انسجام زندگی زناشویی زنان را افزایش داده است.
در رابطه با فرضیة چهارم تحقیق نیز میتوان گفت: یافتهها نشان دادند که این برنامة مداخلاتی، کیفیت زندگی زناشویی زنان را افزایش داده است.