Abstract:
این مقاله منابع قطب الدین شیرازی در نگارش کتاب درة التاج را مورد بررسی قرار داده است. قطب الدین شیرازی در این اثر مفصل که به زبان فارسی نگارش یافته است، از آثار افراد مختلفی نظیر فارابی، ابنسینا، غزالی، فخررازی، سهروردی، شهرزوری، زمخشری، یعقوب قرطبی، عبدالملک شیرازی، صفی الدین ارموی، سراج الدین ارموی، سعید الدین فرغانی، ابنکمونه، جرجانی و ... استفاده کرده است. بر این اساس نشان داده شده است که کتاب درة التاج از ترجمه و ادغام چندین منبع مختلف پدید آمده است. به نحوی که بجز بخشهایی در منطق که هنوز منبع آنها مشخص نشده است، تمامی بخشهای فلسفی آن برگرفته از آثار دیگران است. این تحقیق در بررسی اصالت این اثر و تعیین آراء خاص قطب الدین شیرازی حائز اهمیت است. در پایان مقاله، بخشهای مختلف این کتاب با کتاب الکاشف ابنکمونه مورد مقایسه قرار گرفته است.
This article examines the sources of Qutbuddin Shirazi’s book Durratu-Taj. Qutbuddin Shirazi In this detailed work written in Persian, has referred to the works of various scholars such as Farabi, Ibn Sina, Ghazali, Fakhr Razi, Suhriwardi, Shahrzuri, Zamakhshari, Yaqub Qurtubi, ‘Abdul Malik Shirazi, Safiyuddin Irmavi, Sirajuddin Irmavi, Saiduddin Farghani, Ibn Kamuna, Jurjani, etc. Based on this, it has been shown that the book Durratu-Taj has emerged from the translation and integration of several different sources. In a way, except for the parts of logic whose source has not yet been determined, all its philosophical parts are taken from the works of others. This research is important in examining the originality of this work and determining the specific opinions of Qutbuddin Shirazi. At the end of the article, the different sections of this book are compared with the book of Al-Kashif Ibn Kamuna.