Abstract:
مقدمه: رضایت زناشویی به معنای نگرش مثبت و لذت بخشی است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خود دارند. پژوهشگران امروزه به دنبال یافتن عوامل مرتبط با رضایت زناشویی هستند. پژوهش حاضر با هدف آزمون مدل علی رضایتمندی زوجین با میانجیگری رابطه مادرـ فرزند بر اساس مولفههای ویژگی شخصیتی انجام شد.
روش پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم دبستانهای پسرانه و دخترانه شهر شیراز همراه با مادرشان بودند که از میان آنها 260 نفر براساس پیشنهاد رایکو و مارکونلیدز (2006) به عنوان نمونه به روش تصادفی منطقهای از نه منطقه آموزش و پرورش شهر شیراز انتخاب شدند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو، مقیاس زوجی انریچ و روابط والدـ فرزندی فاین، مورلند و شوبل استفاده شد. دادهها با روش آماری همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: یافتهها بین عامل شخصیتی روانآزردگی و رضایت زناشویی رابطه منفی نشان دادند، ولی عوامل شخصیتی انعطافپذیری، برونگرایی، توافقپذیری و مسئولیتپذیری با رضایتمندی زوجین رابطه مثبت داشت. همچنین متغیر رابطه مادر و فرزند رضایت زناشویی را در جهت مثبت پیشبینی میکند.
نتیجهگیری: از آنجا که صفات شخصیتی به عنوان پیشآمادگیهایی که افراد با خود در روابط زناشویی وارد میکنند میتوانند بر سازههای میانجیگر از جمله رابطه مادر و فرزند اثرگذار باشند بنابراین، رضایت زناشویی تحت تاثیر عوامل درون فردی به ویژه ویژگیهای شخصیتی میباشد. نتایج حاکی از آن بود که ویژگیهای شخصیتی با نقش میانجی ارتباط مادرـ فرزند میتوانند رضایت زناشویی را تبیین کنند
Introduction: Marital satisfaction means a positive attitude which couples gain from different aspects of life. The researchers nowadays in search of factors related to marital satisfaction. The purpose of this study was to test the causal model of couples’ satisfaction by mediating role of mother-child relationship based on personality trait components.
Method: This research was applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive method. The statistical population included both sexes of boys and girls in grade six of primary schools and their mothers in Shiraz city. The sample was 260 individuals according to Raykov and Marconlides (2006) who were selected by stratified random sampling from 9 part of Educational System of Shiraz city to collect research data from NEO Personality test, ENRICH Couple Scale and Fine, Moreland and Schwebel parent-child relationship were used. Data analysis was performed by Pearson correlation and structural equation modelling.
Results: Findings showed significant negative correlation between neuroticism and couples’ satisfaction but positive correlation with extraversion, openness experience, agreeableness and conscientiousness. Also, the mother-child relationship variable predicts couples ‘satisfaction in a positive direction.
Conclusion: Personality traits, as the preconceived forms of engagement by individuals in marital relationships affect the mediating structures including the mother child relationship. Therefore, couples’ satisfaction affected by intrapersonal factors in particular personality traits. The results also revealed that personality trait components with mediating role of mother-child relationship has the capacity to determine marital satisfaction
Machine summary:
نتيجه گيري: از آنجا که صفات شخصيتي به عنوان پيش آمادگيهايي که افراد با خود در روابط زناشويي وارد ميکنند ميتوانند بر سازه هاي ميانجيگر از جمله رابطه مادر و فرزند اثرگذار باشند بنابراين ، رضايت زناشويي تحت تاثير عوامل درون فردي به ويژه ويژگيهاي شخصيتي ميباشد.
بنابراين ، با توجه به اهميت رابطه زوجين در فرايند نظام خانواده ، اين پژوهش به دنبال آن است که به بررسي تاثير مولفه هاي ويژگي شخصيتي بر رضايتمندي زوجين براساس نقش واسطه اي ارتباط مادرـ فرزند در قالب الگوي ساختاري 1 Schaffhuser, Allemand &Martin 2 Rohner 3 Carnes-Holt بپردازد و به اين سوال پاسخ دهد که آيا اين داده ها با الگوي نظري ارائه شده روابط بين مولفه هاي ويژگي شخصيتي و رضايتمندي زوجين با ميانجيگري رابطه مادرـ فرزند برازش مناسبي دارد.
Descriptive indexes of research variables متغيرهاي پژوهش ميانگين انحراف معيار رضايت زناشويي ١٠٩/٨٥ ١٠/٨٣ ارتباط مادر فرزند ١٠٩/١١ ١٣/٧٣ روان آزردگي ٣٩/٦٤ ٥/٥٥ انعطاف پذيري ٤٢/١٢ ٥/٢٠ برون گرايي ٣٧/٣٠ ٥/١١ توافق پذيري ٤٢/٠٥ ٤/٩٤ مسئوليت پذيري ٣٥/٣٧ ٤/٩٨ ماتريس همبستگي متغيرهاي مورد بررسي (رضايت زناشويي، ارتباط والد فرزندي و ويژگي هاي شخصيتي) در جدول ٢ ارائه ميشود.
در اين مدل ارتباط مادر ـ فرزند به عنوان متغير واسطه اي عمل ميکند که توانسته است بين ويژگي هاي شخصيتي با رضايت زناشويي نقش واسطه اي خود را ايفا کند.
Mediating roles of marital satisfaction and mother-child relationship in pathological use of social networking sites of mothers and behavioral problems of children (Quantitative and Qualitative study).