Abstract:
امروزه فحشا یا روسپیگری در جهان به عنوان یکی از سودمندترین تجارت ها در آمده است .
کشور ایران هم از آفات و آسیب های این جرم در امان نیست ، لذا اتخا٥ سیاست های پیشگیرانه به منظور جلوگیری از اشاعه فساد و فحشا در جامعه و ممانعت از متلاشی شدن خانواده ها ضروری است . بررسی این پدیده در دو حوزه به سامان میرسد، اول بررسی چرایی جرم انگاری این رفتار و دوم ، بررسی عناصر جرم . روسپیگری از جمله جرایم به عادت است و تحقق آن منوط به ارتکاب رابطه جنسی به نحوی است که اشغال مرتکب به آن احراز گردد. در متون فقهی اصطلاح »المشهورٔه بالزنا» نزدیک ترین واژه به این جرم است که احکام مختلفی به آن بارشده است . بنابراین از آنجا که روسپیگری جرم خاص می باشد، لازم است قانونگذار با توجه به منابع فقهی نسبت به خلاء قانونی آن اقدام نمایند. در انتهای مقاله پیشنهاد حقوقی جهت رفع این خلاء قانونی داده شده است .
Machine summary:
[دهخدا،١٣٧٧: ١٣٢] ١-٢- مفهوم اصطلاحي: از واژه روسپي در مواد قانوني و نيز متون فقهي تعريف صريحي نشده است ، ولي در عالم حقوق و جرم شناسي داراي تعريف خاص مي باشد که به آنها اشاره مي گردد: »روسپي به زناني اطلاق مي شود که از راه خودفروشي امرار معاش مي کننددو جز اين پيشه اي ندارند و تحت نظامات خاص اين شغل به کار خود ادامه مي دهند.
به عبارت ديگر اين جرم با يک يا چند بار ايجاب و توافق يا چند بار زنا تحقق نمي يابد، بلکه بايد عرفا درگيري در اين رفتار جنسي به حدي باشد که از آن عادت را استنباط نمود زيرا عنوان روسپي در عرف جامعه ايراني با فرادي اطلاق مي شود که رفتار جنسي را مکررا انجام مي دهند و به نوعي حرفه اي بزه پيشگي از آن برداشت گردد.
[محسني،١٣٧٥: ٣٥٩] اين جرم از دسته جرائمي است که شخصيت بزهکار در عنصر مادي جرم دخيل مي باشد چرا که اين جرم تنها از سوي زنان قابليت ارتکاب دارد و تحقق آن از سوي مردان امکان پذير نيست هر چند شايد بتوان عناويني ديگري را براي مجازات مردان در نظر گرفت ، اما عنوان روسپيگري از نظر عرف تنها اختصاص به زنان درگير در رفتارهاي جنسي دارد.
اما به نظر مي رسد، برخي از آسيب هاي رواني که افراد روسپي در معرض آن هستند مانند انواع افسردگي ها مي توانند دليل مناسبي براي جرم انگاري اين رفتار باشد، آسيب هاي که بي شک زندگي زناشويي فرد و نوع تعامل با فرزندان را تحت تاثير قرار خواهد داد.