Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی تاب آوری در رابطه مسئولیت پذیری با تعهد زناشویی در سال 1400 انجام شده است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه زنان متاهل ساکن شهر مشهد می باشد که با توجه به شرایط بحرانی کشور و طرح فاصلهگذاری اجتماعی حاکم بر جامعه پرسشنامهها به شیوه آنلاین طراحی و در شبکههای مجازی پخش و دادهها جمع آوری شد. بدین منظور 212 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق حاضر شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، مسئولیت پذیری گاف (1984) و تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) بود. برای تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش، از نرم افزار Spss26 و Lisrel8.8 و از الگوی تحلیل مسیر و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که برای مدل فرضی، تمامی شاخصهای تطبیقی الگو، حاکی از عدم برازش مدل داشتند و مدل مورد نظر یعنی نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین تعهد زناشویی و مسئولیت پذیری برازش نداشت. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد که که بین مسئولیت پذیری و تاب آوری زنان متاهل شهر مشهد همبستگی مثبت معنادار و بین تعهد زناشویی و تاب آوری زنان متاهل همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. براساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مسئولیت پذیری و تاب آوری دارای نقش بسزایی در تعهد زناشویی می باشند، اما نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین مسئولیت پذیری و تعهد زناشویی تایید نشد.
Machine summary:
يافته ها نشان داد که براي مدل فرضي، تمامي شاخص هاي تطبيقي الگو، حاکي از عدم برازش مدل داشتند و مدل مورد نظر يعني نقش ميانجي تاب آوري در رابطه بين تعهد زناشويي و مسئوليت پذيري برازش نداشت .
حسـيني، جمهـري و محمـدي (١٣٩٧) بـه بررسـي «نقـش ويژگيهاي جمعيت شناختي در پيش بيني تعهد زناشويي در زوج هاي مراجعه کننده به کلينيک روان شناسـي شـهر تهـران سـال ١٣٩٦» در نمونه اي ١١٠ نفر (٥٥ زن و ٥٥ مرد) پرداختند؛ نتايج نشان داد که از بين عوامل دموگرافيک سه عامل افزايش سـن ، داشتن فرزند و طول مدت ازدواج با افزايش تعهد زناشويي رابطه مثبت معني دار دارند.
يافته هاي پژوهش نشان ميدهـد کـه متغيرهاي دينداري و مسئوليت پذيري ضمن داشتن رابطه مثبت و معنادار با تعهد زناشويي، همچنين به طور مثبـت و مسـتقيم ، تعهد زناشويي را پيش بيني ميکنند.
همان طور که مشاهده شد براي مدل فرضي، تمامي شاخص هاي تطبيقي الگو، حاکي از عدم برازش مدل دارند، بنابراين مدل مورد نظر يعني نقش ميانجي تاب آوري در رابطه بين تعهد زناشويي و مسئوليت پذيري برازش ندارد و فرضيه پژوهش رد شد.
بحث و نتيجه گيري نتايج حاصل از تحليل مسير نشان داد که براي مدل فرضي، تمامي شاخص هاي تطبيقي الگو، حاکي از عدم برازش مدل داشتند، بنابراين مدل مورد نظر يعني نقش ميانجي تاب آوري در رابطه بين تعهد زناشويي و مسئوليت پذيري برازش نداشت و فرضيه پژوهش رد شد.
يافته پژوهش نشان داد که عليرغم رابطه مثبت و معنيدار تاب آوري با مسئوليت پذيري و تعهد زناشويي، نقش ميانجي تاب آوري بين اين دو متغير رد شد.