Abstract:
این پژوهش، با هدف تعیین نقش واسطهای امیدواری، در رابطه دینداری با تابآوری انجام گردید. برای دستیابی به این هدف، در یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، تعداد 375 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، با استفاده از نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها، از مقیاس تابآوری کونور و دیویدسون (CD-RIS-25)، پرسشنامه امیدواری اسنایدر و سنجش نگرشهای مذهبی گلاک و استارک استفاده شد و دادههای پژوهش، با استفاده از نرمافزار 22 SPSS و22 AMOS، از طریق آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها، نقش واسطهای امیدواری را در ارتباط دینداری با تابآوری تایید کرد. همچنین نشان داد که بین امیدواری و تابآوری، رابطة مثبت و معنادار وجود دارد. ازسوی دیگر، دینداری و امیدواری و تمام ابعاد آن، رابطة مثبت و معناداری با هم دارند و براساس نتایج این پژوهش بین تابآوری و دینداری و تمام ابعاد آن، رابطة مثبت و معناداری وجود دارد؛ یعنی با افزایش میزان دینداری در افراد، تابآوری در آنها افزایش پیدا میکند. برایناساس برای افزایش تابآوری افراد از طریق دینداری، بهتر است از مولفه امیدواری، که در محتواهای دینی وجود دارد، بهره برد.
The aim of this study was to investigate the mediating role of hope in the relationship between religiosity and resilience. To achieve this goal, 375 students at the Islamic Azad University of Qom were selected for a descriptive correlational study using available sampling. Data was collected using the Connor and Davidson Resilience Scale (CD-RIS-25), the Snyder Hope Scale, and the Gluck-Stark Religious Attitudes Scale. The research data was analyzed using SPSS 22 and AMOS 22 software through Pearson correlation coefficient, multivariate regression and path analysis. The findings confirmed the mediating role of hope in the relationship between religiosity and resilience. They also showed that there is a positive and significant relationship between hope and resilience. On the other hand, religiosity and hope and all its dimensions have a positive and significant relationship with each other and, according to the results of this study, there is a positive and significant relationship between tolerance and religiosity and all its dimensions; i.e., resilience increases with the rise of religiosity in individuals. Therefore, in order to increase people's resilience through religiosity, it is better to use the component of hope existing in religious content.
Machine summary:
برای بررسی رابطة دینداری و تابآوری، جمشیدی سولکو و همکارانش (1392)، پژوهشی انجام دادند و به این نتیجه رسيدند که همة ابعاد دینداری، رابطة معناداری با تابآوری دارد.
در پژوهشهای مربوط به ارتباط بین تابآوری و امیدواری، ارتباط معنادار و مثبت این دو مؤلفه مهم وجود دارد و همچنین، میزان تابآوری و امیدورای نهتنها، اثرگذار بر یکدیگر هستند، بلکه در ساحتهای دیگر زندگی و سلامت روان و بهزیستیهای روانشناختي افراد هم اثر میگذارند (بهادری خسروشاهی و همكاران، 1390).
آیا میتواند متغییر امیدواری در تأثیرگذاری، میزان تابآوری افراد دیندار تأثیرگذار باشد؟ این پژوهش تلاش دارد تا اثر دینداری افراد را بر میزان تابآوری آنان، با توجه به نقش واسطهای امیدواری، مورد بررسی قرار دهد.
جدول 4: ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش (رجوع شود به تصویر صفحه) دادههاي جدول (4)، نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون براي بررسی رابطة بین دینداری با امیدواری و تابآوری و زیرمقیاسهای آنها را نشان میدهد.
جدول 5: نتایج تحلیل رگرسیون همزمان متغیر دینداری جهت پیشبینی تابآوری دانشجویان (رجوع شود به تصویر صفحه) یکی از پیشفرضهای رگرسیون، ردّ همخطی چندگانه است.
جدول 8: نتایج تحلیل رگرسیون همزمان ابعاد متغیر دینداری جهت پیشبینی امیدواری دانشجویان (رجوع شود به تصویر صفحه) همچنین، براي پیشبینی تابآوری از روی ابعاد دینداری، تحلیل رگرسیون دیگری انجام شد.
جدول 10: نتایج تحلیل رگرسیون همزمان ابعاد متغیر دینداری جهت پیشبینی امیدواری دانشجویان (رجوع شود به تصویر صفحه) همچنین، براي پیشبینی تابآوری از روی زیرمقیاسهای امیدواری از تحلیل رگرسیون، به روش ورود همزمان استفاده شده است.