Abstract:
هویت ملی احساس تعلق خاطر فرد به یک ملت است. احساسی که بازتاب خود را در سنتها، فرهنگ یا زبان یا سیاست نشان میدهد. جوامع انسانی روزبهروز تعلقات بیشتری نسبت به جهان پیرامون خود پیدا میکنند. هویتهای ملی برایند مقاومت در مقابل فرهنگهای جهانی هستند چرا که قدرت و ظهور بیشتری در برابر جوامع دارند. حال باید ببینیم که وضعیت فرهنگی کشور ما، ایران، در این دوران چگونه خواهد بود و آیا قادر خواهیم بود که هویت فرهنگی و ملی خود را بر اساس نیازها و درخواستهای خود شکل دهیم؟ در مقاله حاضر تلاش بر این است تا با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی، متوجه شویم که آیا راهکارهای دقیق و منسجم و سیاستگذاری صحیح با ترویج فعالیتهای فرهنگی هنری میتواند هویت ملی ایرانیان را در مقابل تهاجم فرهنگی در تعارض قرار ندهد و چه عواملی میتوانند باعث قوت و بالندگی فرهنگی ما شود. در این پژوهش این فرض نیز مورد بررسی قرار می گیرد که بروز و ظهور رسانه ها از جمله مهمترین عوامل بسط و نهادینه سازی هویت بوده است.
National identity is the feeling of belonging to a nation. A feeling that shows its reflection in traditions, culture or language or politics. Human societies are becoming more and more attached to the world around them. National identities are for resistance against global cultures because they have more power and prominence in front of societies. Now we have to see how the cultural situation of our country, Iran, will be in this era and will we be able to form our cultural and national identity based on our needs and requests? In this article, an attempt is made to find out, by using analytical-descriptive method, whether accurate and consistent solutions and correct policies by promoting cultural and artistic activities can not put the national identity of Iranians in conflict with cultural invasion and what factors can cause Our cultural strength and growth. In this research, the assumption that the emergence of the media was one of the most important factors in the expansion and institutionalization of identity is also investigated.
Machine summary:
حال بايد ببينيم که وضعيت فرهنگي کشور ما، ايران، در اين دوران چگونه خواهد بود و آيا قادر خواهيم بود که هويت فرهنگي و ملي خود را بر اساس نيازها و درخواست هاي خود شکل دهيم ؟ در مقاله حاضر تلاش بر اين است تا با استفاده از روش تحليلي – توصيفي، متوجه شويم که آيا راهکارهاي دقيق و منسجم و سياست گذاري صحيح با ترويج فعاليت هاي فرهنگي هنري ميتواند هويت ملي ايرانيان را در مقابل تهاجم فرهنگي در تعارض قرار ندهد و چه عواملي ميتوانند باعث قوت و بالندگي فرهنگي ما شود.
نيز در زمينه هويت ايراني اشاره کرد (حميد احمدي، ١٣٨٣: ١٦٩) در دهه اخير هويت به يکي از کليد واژههاي تحقيقات و پژوهش هاي نظري و کاربردي در جامعه علمي ايران تبديل شده است که علت اين امر را ميتوان در تسريع روند جهانيشدن و تبعات ناشي از آن جمله بحث هاي تهاجم فرهنگي، بحران هويت ، هويت هاي قومي و مذهبي و...
از آن جا که هويت ملي با فرهنگ و تمدن و دين و سياست و زبان در ارتباط نزديک است و هر جه در جامعه قابليت ظهور و رشد دارد از فرهنگ سرچشمه مي گيرد، در اين راستا رسانه ها (از مطبوعات گرفته تا راديو و تلويزيون) نقش آموزشي خود را در اين زمينه حفظ ميکنند و ميتوانند معيارها و ضابطه هاي اجتماعي و سياسي را تقويت کرده و افق ديد انسان را گسترده سازند.