Abstract:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان تحمل ابهام بر بلاتکلیفی، نگرانی وسرزندگی مادران دارای اختلال اضطراب فراگیر دارای فرزند کم توان ذهنی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی بهصورت پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. با روش نمونه گیری هدفمند 30 نفر که واجد معیارهای ورود به پژوهش بودند انتخاب و در دو گروه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی، پرسشنامه نگرانی پنسلوانیا و پرسشنامه سرزندگی ذهنی بود. پس از اجرای پیش آزمون،گروه آزمایش طی12 جلسه 60 دقیقهای به صورت گروهی تحت درمان تحمل ابهام قرار گرفتند. داده ها با تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد درمان تحمل ابهام بر بلاتکلیفی، نگرانی و افزایش سرزندگی مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارای فرزند کم توان ذهنی موثر بود. بنابراین می توان از این روش درمانی در جهت کاهش بلاتکلیفی، نگرانی و افزایش سرزندگی استفاده کرد.
The purpose of this study was, to determine the effect of ambiguity tolerance therapy on uncertainty, worry, and vitality of mothers suffering from generalized anxiety disorder having mentally disabled children in Isfahan. The method was semi-experimental, and in the form of pretest and posttest with the control group. By the purposive sampling method, 30 people who had the inclusion criteria for the research were selected and were randomly replaced into two experimental and control groups. The instruments were, Generalized Anxiety Disorder Questionnaire, the scale of Intolerableness of uncertainty, Pennsylvania Worry Questionnaire, and Mental Vitality Questionnaire. After performing the pretest, the experimental group underwent ambiguity tolerance therapy, in 12 sessions of 60 minutes. The results showed that ambiguity tolerance therapy was effective on intolerance of uncertainty, anxiety and also increasing the vitality of mothers with generalized anxiety disorder, who had children with disabilities. Therefore, this treatment method can be used to reduce intolerance uncertainty, anxiety and increase vitality.
Machine summary:
يافته ها نشان داد درمان تحمل ابهام بر بلاتکليفي، نگراني و افزايش سرزندگي مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني موثر بود.
Serlachius , Wahlund, Andersson, Perrin , Vigerland 6.
با توجه به يافته ها اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي درمان تحمل ابهام بر بلاتکليفي و نگراني و سرزندگي مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني انجام شد.
فرضيه هاي پژوهش عبارت بودند از : درمان تحمل ابهام بر بلاتکليفي مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني اثربخش است .
درمان تحمل ابهام برنگراني مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني اثربخش است .
درمان تحمل ابهام بر سرزندگي مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني اثربخش است .
Stevens, Rogers, Campbell, Bjorgvinsson, Kertz 5 .
Spitzer, Kroenke, Williams & Lowe 2 .
نتايج ديگر نشان داد درمان تحمل ابهام بر نگراني مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني اثربخش بود.
در مجموع از نتايج پژوهش حاضر ميتوان دريافت که درمان تحمل ابهام ميتواند منجر به کاهش بلاتکليفي، نگراني و سرزندگي در مادران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير داراي فرزند کم توان ذهني گردد.
Cognitive behavioral therapy for generalized anxiety disorder: from science to practice.
Behavioral experiments for intolerance of uncertainty: Challenging the unknown in the treatment of generalized anxiety disorder.
"Group cognitive behavioral therapy targeting intolerance of uncertainly: A randomized trial for older Chinese adults with generalized anxiety disorder".