Abstract:
امروزه با پدیدهای به نام جهانی شدن مواجهیم، فرایندی چندجانبه و چندبعدی که بر تمامی ابعاد زندگی ما تأثیر میگذارد. این پدیده در سالهای اخیر آنچنان سرعتی دارد که به ویژگی عصر حاضر تبدیل شده است و افزونبر ابعاد اقتصادی و اجتماعی بیشترین تأثیر را بر بعد فرهنگی داشته است. تنوع فرهنگی بهعنوان یکی از مباحث مهم حقوق بینالملل در عصر جهانی شدن با چالشهای بسیاری مواجه شده است. در این زمینه تعدادی از کشورهای توسعهیافته با ادعای توسعة جهانی فرهنگهای برآمده از دموکراسیهای خود درصدد تحمیل فرهنگشان به سایر کشورها هستند. درحالیکه کشورهای در حال توسعه با رد این ادعا، رویکرد دولتهای مزبور را تهدیدی برای تنوع فرهنگی خود و جهان محسوب میکنند. بنابراین این پرسش مطرح میشود که چه ارتباطی میان تنوع فرهنگی و پدیدة جهانی شدن وجود دارد. آیا جهانی شدن در حال فرسایش تنوع فرهنگی است یا در راستای حمایتهای سازمانهای بینالمللی بهویژه یونسکو و تصویب قواعد الزامآور توسط آنها و با امکاناتی که جهانی شدن با خود بههمراه دارد، میتوان از آن در جهت ارتقای تنوع فرهنگی استفاده کرد؟ سازمان یونسکو بهعنوان بزرگترین حامی تنوع فرهنگی در سرتاسر جهان، اعلامیة جهانی تنوع فرهنگی را در سال 2001، کنوانسیون حمایت از میراث فرهنگی غیرمادی در سال 2003 و کنوانسیون حمایت و ارتقای تنوع مظاهر فرهنگی را در 20 اکتبر 2005 بهمنظور حمایت از فرهنگ، میراث فرهنگی ناملموس و تنوع مظاهر فرهنگی گوناگون تصویب کرده است. از نظر این تحقیق، آنچه تنوع فرهنگی را تهدید میکند، نه اصل فرایند جهانی شدن که شیوة برخورد دولتها با آن است. ازاینرو تلاشهای سازمان بینالمللی یونسکو در جهت کنترل و ایجاد قوانین حمایتی از کشورهای در حال توسعه میتواند آثار ناخوشایند جهانی شدن را کنترل کند و از امکانات و فناوریهای این پدیده بهمنظور تقویت فرهنگهای کشورهای در حال توسعه استفاده کند.
Cultural diversity is an important topic in international law and the international society. Considering the importance of cultural diversity in the era of globalization, this topic has become more noticeable in the international field. As protecting cultural diversity is a self-evident value and some developed countries are attempting to impose their own cultures on others, we need to examine what is cultural diversity and what is its relationship to the process of globalization in international law. This research is based on the theory that there is protection of cultural diversity in international law. In fact, what is threatening the cultural diversity of the world is not the process of globalization but the way governments treat it. The present research is divided into two sections. In the first section the general concept of cultural diversity will be described. After presenting a comprehensive description of cultural diversity, we will examine its evolution as well as its aims and basic elements. The second chapter examines the challenges of cultural diversity in the age of globalization.
Machine summary:
آيا جهاني شدن در حال فرسايش تنـوع فرهنگـي اسـت يـا در راسـتاي حمايت هاي سازمان هاي بين المللي به ويژه يونسکو و تصويب قواعد الزام آور توسط آنها و بـا امکانـاتي کـه جهاني شدن با خود به همراه دارد، ميتوان از آن در جهت ارتقاي تنوع فرهنگي اسـتفاده کـرد؟ سـازمان يونسکو به عنوان بزرگ ترين حامي تنوع فرهنگي در سرتاسر جهان ، اعلاميۀ جهـاني تنـوع فرهنگـي را در سال ٢٠٠١، کنوانسيون حمايت از ميراث فرهنگـي غيرمـادي در سـال ٢٠٠٣ و کنوانسـيون حمايـت و ارتقاي تنوع مظـاهر فرهنگـي را در ٢٠ اکتبـر ٢٠٠٥ بـه منظـور حمايـت از فرهنـگ ، ميـراث فرهنگـي ناملموس و تنوع مظاهر فرهنگي گوناگون تصويب کرده است .
٤ نقص هايي که تمامي اسناد پيشين داشتند، به علاوة نيـازي کـه کشـورهاي در حال توسعه براي حمايت از فرهنگ و کالاهاي فرهنگي شان در عصر جهاني شدن بـا آن مواجـه بودند، سبب تصويب کنوانسيوني الزام آور و با ضمانت اجرا با عنوان کنوانسيون حمايت و ارتقاي تنوع مظاهر فرهنگي در سال ٢٠٠٥ شد که با استقبال بينظير کشورها بـه ويـژه کشـورهاي در حال توسعه (جهان سوم ) مواجه شد.
آيا جهـاني شـدن در حال فرسايش تنوع فرهنگي است يا با کمک سـازمان هـاي بـين المللـي همچـون يونسـکو و تصويب قواعد لازم الاجرا و با توجه بـه امکانـاتي کـه جهـاني شـدن فـراروي تنـوع فرهنـگ هـا ميگذارد، ميتوان از جهاني شدن در جهت ارتقاي تنوع فرهنگي استفاده کرد؟ فرضيۀ اين تحقيق در پاسخ به پرسش هاي يادشده آن است که آنچه تنوع فرهنگي را تهديد ميکند، نه اصل فرايند جهاني شدن که شيوة برخورد دولت ها با آن است .