Abstract:
امروزه با پیشرفت خیره کنندهی وسایل ارتباط جمعی و نقش پررنگ آنها در امر آموزش از یک طرف و همهگیری ویروس کرونا از طرف دیگر، آموزش مجازی نقش بسیار پررنگی را در روند آموزش به عهده گرفته و این امر بیش از پیش، بررسی راهکارها و چالشهای آموزش مجازی را یادآور شده است. بر این اساس مقاله حاضر با استفاده از روش میدانی – پیمایشی و شیوهی گردآوریِ پرسشنامهایِ دادهها بر اساس روش دلفی، به بررسی دیدگاه کارشناسان حوزهی آموزش مجازی در زمینه نقش و کاربرد فضای مجازی، در آموزش زبان عربی در ایران میپردازد. بر این اساس، مخاطبین پرسشنامهها از میان کارشناسان سختافزاری و نرم افزاری فعال در حوزهی آموزش، کارشناسان آموزش در گروههای زبان و اساتید و مدرسان زبان عربی دانشگاه انتخاب گردیدند. بعد از ارائهی دو مرحلهای پرسشنامهی اولیه و تأیید روایی و پایایی آن بر طبق روش دلفی، در مرحلهی سوم، پرسشهای تخصصی که در سه حیطهی مهارتهای لازم، حمایتهای مورد نیاز و فعالیتهای آموزشی هوشمند طراحی شده بود، در قالب پرسشنامهی نهایی ارائه گردید. پاسخهای دریافت شده با نرم افزار spss16 و آزمون T تکنمونهای میانگین، مورد بررسی قرار گرفت؛ نتایج به دست آمده نشاندهندهی این واقعیت است که در آموزش مجازی زبان عربی درایران، مهمترین چالش، عدم نگاه مستقل و جداگانه به این مقوله است و به همین علت مهمترین نیازهای این حیطه نیز مغفول مانده است. این نگاه مستقل در کنار بهرهگیری از تجربهی کشورهای عرب زبان در امر آموزش مجازی زبان عربی و نیز تربیت نیروی متخصص در زمینههای سختافزاری، نرم افزاری و آموزشی میتواند به شکوفایی و پویایی آموزش مجازی زبان عربی بینجامد. ایجاد یک بستر نرم افزاری مشترک میان تمامی سازمانهای فعال در زمینهی آموزش مجازی زبان عربی در ایران، میتواند در این زمینه بسیار راهگشا باشد.
الیوم ومع التطور المذهل لوسايل الاعلام ودورها البارز فی التعلیم من ناحیه ووباء فیروس کورونا من ناحیه اخری ، لعب التعلیم الافتراضی دورا مهما للغایه فی نظام التعلیم العالمی وهذا یدرس استراتیجیات وتحدیات التعلیم الافتراضی. بناء علی ذلک ، تستخدم المقاله الحالیه طریقه المسح المیدانی وطریقه جمع استبیانات البیانات بناء علی طریقه دلفی، وتدرس اراء الخبراء فی مجال التعلیم الافتراضی حول دور الفضاء الالکترونی وتطبیقه فی تدریس اللغه العربیه فی ایران. علی هذا الاساس، تم اختیار المبحوثین علی الاستبیانات من بعض خبراء الاجهزه والبرمجیات الناشطین فی مجال التعلیم وخبراء التعلیم الجامعی فی اقسام اللغات واساتذه ومعلمی اللغه العربیه فی ایران. بعد تقدیم مرحلتین من الاستبیان الاولی والتاکد من صحته وموثوقیته وفق طریقه دلفی، فی المرحله الثالثه تم تصمیم اسيله متخصصه فی ثلاثه مجالات للمهارات اللازمه والدعم المطلوب والانشطه التعلیمیه الذکیه، والتی تم تقدیمها بالشکل من الاستبیان الاخیر. تم تحلیل الاجابات الوارده بواسطه برنامج SPSS16 وعینه اختبار T؛ تظهر النتايج حقیقه ان التحدی الاهم فی التعلیم الافتراضی للغه العربیه فی ایران هو عدم النظر الی هذه القضیه بشکل مستقل ومنفصل، وبالتالی تم اهمال اهم الاحتیاجات فی هذا المجال. یمکن ان تودی هذه النظره المستقله الی تعلیم اللغه العربیه الافتراضی، الی جانب الاستفاده من تجربه البلدان الناطقه باللغه العربیه فی مجال التدریس الافتراضی للغه العربیه وتدریب الخبراء فی مجالات الاجهزه والبرمجیات والتعلیم، تودی الی ازدهار وحیویه تدریس اللغه العربیه الافتراضیه. یمکن ان یکون انشاء منصه برمجیه مشترکه بین جمیع المنظمات النشطه فی مجال التدریس الافتراضی للغه العربیه فی ایران مفیدا جدا فی هذا الصدد.
Today, with the astonishing development of mass media and their prominent role in education on the one hand and the epidemic of coronavirus on the other hand, virtual education has played a very important role in the world education system and this examines the strategies and challenges of virtual education. Reminded. Based on this, the present article uses the field-survey method and the method of collecting data questionnaires based on the Delphi method, examines the views of experts in the field of virtual education on the role and application of cyberspace in teaching Arabic in Iran. Accordingly, the respondents of the questionnaires were selected from hardware and software experts active in the field of education, university education experts in language departments, and professors and teachers of Arabic language at the university. After presenting the two stages of the initial questionnaire and confirming its validity and reliability according to the Delphi method, in the third stage, specialized questions were designed in three areas of necessary skills, required support and intelligent educational activities, which were presented in the form of the final questionnaire. The answers received were analyzed by SPSS16 software and the mean sample T-test; The results show the fact that the most important challenge in the virtual education of the Arabic language in Iran is not to look at this issue independently and separately, and therefore the most important needs in this field have been neglected. This independent view, along with benefiting from the experience of Arabic-speaking countries in the field of virtual teaching of the Arabic language and training of experts in the fields of hardware, software and education, can lead to the flourishing and vitality of virtual Arabic teaching. Creating a software platform common to all the organizations active in the field of virtual teaching of Arabic in Iran can be very useful in this regard.