Abstract:
استفاده از دیپلماسی همواره برای قدرتهای بزرگ و منطقهای به منظور تأثیرگذاری بر کشورهای دیگر مهم بوده است. در این میان دیپلماسی عمومی به دلیل ماهیت پویا و متحول خود یکی از پرکاربردترین انواع دیپلماسی شناخته می شود. جمهوری ترکیه در دهه اخیر به طور رسمی به این قلمرو وارد شده است و با اتکا به ظرفیت خود، تلاش نموده تا در مناطق پیرامونی به اثرگذاری مورد نظر دست یابد. هدف مقاله پرداختن به «دیپلماسی عمومی ترکیه در مناطق پیرامونی بر چه ابزارهایی استوار بوده است؟» میباشد. فرضیه بدین صورت طراحی شده است که ترکیه به طور ویژه از 2010 به بعد با اولویت بندی زمانی در کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت از ابزارهای دیپلماسی عمومی متعددی استفاده کرده است. این کشور از ظرفیت های رسانه ای و سایبری در کوتاه مدت؛ از روابط مردمی، شرکت ها، سمن ها و دیاسپورا در میان مدت؛ و از دیپلماسی فرهنگی و برندسازی در بلندمدت بهره برده است. لازم به ذکر است که استخراج این موارد با استفاده از منابع کتابخانهای به هدف توصیف و تحلیل این پدیده صورت گرفته است.
Using diplomacy has been always of great significance for great and regional powers in order to affect other countries. Meanwhile, public diplomacy is considered as one of the most practical types of diplomacy due to its dynamic and transforming nature. In the last decade, the Republic of Turkey has entered into the sphere and tried, on the basis of his capabilities, to promote its influence in peripheral areas. The main purpose of the present paper is to address this question: “what are the means and basis of Turkey’s public diplomacy in the peripheral areas?” The hypothesis of the research states that Turkey, especially from 2010 inwards, has used a variety of its public diplomacy tools with regards to short, medium, and long term priorities. This country has exploited its media and cyber capacities for short-term, its public relations, companies, NGOs and diaspora for medium-term, and its cultural and branding diplomacy for long-term priorities. It should be mentioned that this findings have been concluded through library resources for describing and analyzing this phenomenon.
Machine summary:
ترکيه ، ديپلماسي عمومي، ابزار ديپلماسي عمومي، نهادهاي ديپلماسي عمومي، سياست خارجي درجۀ مقاله : علمي- پژوهشي تاريخ دريافت مقاله : ١٤٠١/٧/٢٦ تاريخ پذيرش مقاله : ١٤٠١/٩/٢٠ / / ١ کارشناسي ارشد مطالعات منطقه اي، دانشگاه شيراز، شيراز، ايران ٨١ / ٢ استاديار گروه علوم سياسي، دانشگاه شيراز، شيراز، ايران ( نويسنده مسئول ) مقدمه رابطه ميان دولت ها و بيشينه سازي منافع ملي با اتکا به آن ، موضوع روابط بين الملل است .
از حيث نظري اگر ديپلماسي را شامل تعاملات بين دولت ها از طريق مبادي و رابط هاي رسمي در چارچوب منافع ملي آن ها بدانيم ، ديپلماسي عمومي ناظر به برنامه هاي دولتي و يا غيردولتي با نظارت دولت ها، با مخاطب مردمي و فردي با استفاده از ابزارهايي مانند رسانه ( اعم از راديو و تلويزيون و شبکه هاي اجتماعي)، تبليغات ، مبادلات فرهنگي و غيره هست .
از ويژگيهاي ترکيه که ميتواند اين کشور را در استفاده از ديپلماسي عمومي ياري دهد ميتوان به مواردي همچون فرهنگ و تاريخي غني از زمان امپراتوري بيزانس و عثماني، موقعيت ژئوپليتيک خاص به عنوان پلي ميان اروپا، خاورميانه و آسياي مرکزي و نيز اکثريت مسلمان اشاره کرد.
بنياد وقفي يونس امر، بنيادي دولتي است که در تاريخ ٥ مه ٢٠٠٧ (١٥ ارديبهشت ١٣٨٦) و شماره قانون ٥٦٥٣، باهدف ارتقاء و گسترش دوستي و افزايش تبادلات فرهنگي ترکيه با ديگر کشورها و به منظور معرفي زبان ، تاريخ ، فرهنگ و هنر ترکيه و ارائه اطلاعات و مستندات مرتبط جهت (رجوع شود به تصویر صفحه) : اين بنياد که دفتر مرکزي آن در واشنگتن آمريکا 4 واقع شده است ، بامطالعه مسائل ملي ، منطقه اي و بين المللي به دنبال ايجاد شراکت هاي بادوام هست .