Abstract:
زندگی مدرن همراه با تحول دیجیتال موجب ایجاد شکاف عمیقی بین نسلها خصوصا گروه سنی سالمندان شده است. انزوا و کناره گیری ســـالمندان در فعالیتهای ورزشی-فراغتی پدیدهای، نگران کننده است. هدف از انجام این تحـقیق، ارزیابی مشارکت سالمندان در فعالیتهای فراغتی فعال و بین نسلی بود. این مطالعه از نوع مطالعات ثانویه و روش اجرای آن، مرور بهترین شواهد بود. منابع شــامل، مقالات و درگاههای اینترنتی معتبر بود. به منظور مطالعه دقیق، منابع در بازه زمانی سال 1393 تا 1401 مورد بررسی قرار گرفت. فعالیتهای بین نسلی برای سالمندان فواید زیادی دارند از جمله بهبود شرایط فیزیکی، ذهنی، اجتماعی و شناختی در گروه سنی هدف. فناوری اطلاعات و شاخص های محیطی نیز جز عواملی هستند که موجب مشارکت بیشتر افراد سالمند در این فعالیت ها می گردند. پیشنهاد می گردد با بهره گیری از فعالیت های بین نسلی در فراغت فعال سالمندان، محیطی برای بهبود شرایط این گروه سنی ایجاد گردد.
Modern life along with digital transformation has created a deep gap between generations, especially
the elderly age group. Isolation and withdrawal of the elderly in sports-leisure activities is a worrying
phenomenon. The purpose of this research was to evaluate the participation of the elderly in active and
intergenerational leisure activities. This study was a type of secondary studies and its implementation
method is to review the best evidence. The sources included, articles and websites were valid. For the
purpose of detailed study, the sources were examined in the period from 2014 to 2022. Intergenerational
activities have many benefits for the elderly, including improving physical, mental, social and cognitive
conditions in the target age group. Information technology and environmental indicators are also among
the factors that cause more participation of elderly people in these activities .It is suggested to create an
environment to improve the conditions of this age group by taking advantage of intergenerational
activities in the active leisure of the elderly.
Machine summary:
با توجه به اهميت دو عامل ورزش و اوقات فراغت در سنين کودکي و سالمندي، شکاف بين نسلي در سبک زندگي مرتبط با ورزش ، رويکرد مناسبي براي توضيح تفاوت هاي اجتماعي در مشارکت فعاليت هاي فراغتي- ورزشي ايجاد مي کند.
نتايج اين مطالعات نشان مي دهند ارتباطات بين نسلي و بهبود تعامل سالمندان و کودکان و نوجوانان مي تواند موجب مشارکت فعال افراد در فعاليت هاي فراغتي- ورزشي گردد.
کودکان و سالمنداني که در يک برنامه بين نسلي مشارکت کرده اند نشان دادند که پس از اين برنامه ، قدرت دست کودکان در گرفتن اشيا، افزايش يافته است و سالمندان نيز در مواردي مانند سرعت راه رفتن و پارامتر هاي رواني-اجتماعي بهبود يافته اند (٢٠٢١ ,Faude &Minghetti, Donath, Zahner, Hanssen, ).
به عنوان مثال اغلب سالمنداني با بيماري هاي خاص ، مثل زوال عقل دچار انزواي اجتماعي مي شوند ولي برنامه هاي بين نسلي مي تواند در مشارکت فعال آن ها در فعاليت هاي ورزشي-فراغتي اثرگذار باشد ( ,Gerritzen, Hull ٢٠٢٠ ,de Boer &Verbeek, Smith, ).
توجه به عوامل فيزيکي محيطي موجب حمايت بيشتري از افراد سالمند براي مشارکت در فعاليت هاي ورزشي-فراغتي خواهد شد (٢٠٢٠ ,Bian &Zhong, Lee, Foster, ).
H. Kim, Chee, DeStefano, Broome, ;٢٠٢٢ ,Han &Kaisar, Qiu, Yuan, ٢٠٢٢ ,Pais ;٢٠٢٢ ,Tsolaki &Makri ;٢٠١٩ ,.
ايمني محيط فيزيکي و طراحي اين محيط متناسب با نياز سالمندان از ديگر عوامل مؤثر براي مشارکت به حساب ميآيد و اين فضاهاي ورزشي و فراغتي بايد توسعه يابند( ,barahmand ;٢٠٢٢ ,Safania &S Amiri-Paryan, Doroudian, Honarii, Bagherian Farahabadi, & Naghshbandi, 2018; Hashemi Motlagh, Aslankhani, & Safania, 2018; rezaei, earahani, A.