Abstract:
پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد علمسنجی به بررسی وضعیت تولیدات علمی حوزه دیپلماسی دیجیتال پرداخت. این پژوهش با درنظرگرفتن 118 مدرک منتشرشده از ابتدا تا پایان سال 2020 م. که در پایگاه Web of Science نمایه شده بودند انجام شد. برای تحلیلها از نرمافزارهای HistCite و اکسل و برای ترسیم نقشههای همکاری و همرخدادی واژگان از نرمافزار VosViewer استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که انتشارات این حوزه در سالهای اخیر از رشد قابل توجهی برخوردار بوده است. ایالات متحده با انتشار (31 مدرک) در این حوزه، انگلستان (28 مدرک) و روسیه (10 مدرک) پرانتشارترین کشورهای این حوزه بودند. دانشگاه آکسفورد انگلستان نیز با انتشار (12 مدرک) پرانتشارترین دانشگاه این حوزه بود. همچنین مجله Hague Journal of Diplomacy نیز بیشترین سهم مقالات این حوزه (15 مقاله) را منتشر کرده بود. در شبکه همرخدادی واژگان این حوزه 11 خوشه موضوعی مختلف یافت شد که این خوشهها به موضوعهایی ازجمله سیاست خارجی، شبکههای اجتماعی، فناوری، دیپلماسی سایبری، بحران و غیره پرداخته بودند. بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که حوزهی دیپلماسی دیجیتال، حوزهای نوظهور محسوب میشود که در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرارگرفته است، به نظر میرسد که رشد تولیدات علمی این حوزه همزمان با افزایش رسانه و شبکههای اجتماعی باشد، چراکه شبکههای اجتماعی بهعنوان ابزار اصلی این حوزه معرفی میشوند.
The present study used the scientometric approach to investigate the status of scientific products in the field of digital diplomacy. This study was conducted by considering 118 published documents from the beginning to the end of 2020 that were indexed in the Web of Science database. HistCite and Excel software was used for the analysis and VosViewer software was used to draw the collaboration and word co-occurrence network. Findings showed that publications in this field have significantly grown in recent years. The United States with 31 documents, the United Kingdom (28 documents), and Russia (10 documents) were the most productive countries in this field. The University of Oxford was the most productive university in this field (12 documents). The Hague Journal of Diplomacy also published the largest share of papers in this field (15 articles). In general, 11 different subject clusters were found in the word co-occurrence network of this field, which these clusters dealt with issues such as foreign policy, social networks, technology, cyber diplomacy, crisis, and so on. Totally, the results of the present study indicate that the field of digital diplomacy is an emerging field that has received much attention in recent years. It seems the growth of scientific production in this field coincides with the increase of media and social networks because social networks are introduced as the main tools in this field.
Machine summary:
به طورکلي نتايج پژوهش حاضر حاکي از آن است که حوزه ي ديپلماسي ديجيتال ، حوزه اي نوظهور محسوب ميشود که در سال هاي اخير بسيار مورد توجه قرارگرفته است ، به نظر مي رسد که رشد توليدات علمي اين حوزه هم زمان با افزايش رسانه و شبکه هاي اجتماعي باشد، چراکه شبکه هاي اجتماعي به عنوان ابزار اصلي اين حوزه معرفي مي شوند.
اين پايگاه به عنوان تأثيرگذارترين بانک اطلاعاتي در تحقيقات دانشگاهي شناخته مي شود، چراکه اين پايگاه فقط مجلاتي که از بالاترين استانداردها 3 Twitter 4 Facebook 5 Instagram 6 Duncombe 7 Rashica 8 Chang 9 Qiu 10 Zhao & Strotmann 11 van Nunen 12 Wang 13 Khodabandelou برخوردار باشند را در خود نمايه مي کند (مريگو و يانگ ١٤، ٢٠١٧)، به همين جهت در پژوهش حاضر از اين پايگاه براي تجزيه وتحليل توليدات علمي حوزه ي ديپلماسي ديجيتال استفاده مي شود.
داده هاي اين پژوهش شامل ٣٨٧ مدرک مربوط به اين حوزه بود که در بين سال هاي ٢٠٠٠ تا ٢٠١٩ در وب آوساينس نمايه شده بودند.
همچنين ، نتايج اين پژوهش نشان داد بيشترين توليدات علمي ترکيه در اين حوزه توسط مجله جامعه و سياست اروپاي جنوبي ٢٦ منتشرشده است .
همان طور که اين جدول نشان مي دهد ٥١ مورد (٤٣/٢٢ درصد) از مدارک حوزه ي ديپلماسي ديجيتال در دسته بندي موضوعي روابط بين الملل قرار مي گيرند و پس از نيز علوم سياسي (٣٣ مدرک) و ارتباطات (٢٣ مدرک) قرار دارند.
بررسي کشورهاي پر انتشار در حوزه ديپلماسي ديجيتال نشان داد که ٥٠ درصد از توليدات علمي اين حوزه توسط ايالات متحده و انگلستان منتشرشده است و بيش از ٧٥ درصد از کل استنادات را به خود اختصاص داده اند.