Abstract:
هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر فراهیجان بر تمایز یافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان انجام شد.روش: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99 - 1398 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 420 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه فراهیجان (میتمنسگرابر و همکاران، 2009)، تمایزیافتگی خود (اسکورن و فریدلندر، 1998) و پرسشنامه شفقت خود (نف، 2003). به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. همچنین داده ها با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد فراهیجان بر تمایزیافتگی خود دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری داشت. همچنین نتایج نشان داد که تمایزیافتگی بر خودشفقتی دانش آموزان تاثیر مثبت داشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش فراهیجان بر تمایزیافتگی خود دانش آموزان با واسطه گری خودشفقتی تاثیر دارد.
Purpose: The aim of this study was to investigate the effect of Meta-Emotion on self-differentiation through students' self-compassion mediation. Methodology: The cross-sectional research method was correlational. The statistical population of this study consisted of all high school students in Tehran in the academic year 2019- 20, from which 420 people were selected by multi-stage cluster sampling. The research instruments were: meta-emotion Questionnaire (Mittmansgraber et al., 2009), Self-Differentiation (Skorn and Friedlander, 1998) and Self-Compassion Questionnaire (Nef, 2003). SPSS-V23 and Lisrel-V8.8 software were used to analyze the data. The data were also analyzed using structural equation analysis. Results: The results showed that meta-emotion had a positive and significant effect on students 'own differentiation. Also, the results showed that differentiation has a positive effect on students' self-efficacy. Conclusion: Based on the results of meta-emotion research, it has an effect on students' self-differentiation through self-help mediation.
Machine summary:
نتيجه گيري: بر اساس نتايج پژوهش فراهيجان بر تمايزيافتگي خود دانش آموزان با واسطه گري خودشفقتي تاثير دارد.
افراد با تمايزيافتگي بالا به هيجانات خود واقفند و قادر به سنجش متفکرانه موقعيت ها هستند و توانايي رشد خود مستقل را دارند و اين در حالي است که افراد کمتر تمايزيافته ، يا به همجوشي با ديگران تمايل دارند و يا به بريدگي عاطفي تن مي دهند (ژو٨، ٢٠١٩) بررسي رابطه بين تمايزيافتگي و روابط درون گروهي در افراد نشان داد که همدلي باعث افزايش ميزان تمايزيافتگي و خودشفقتي در افراد مي شود #$ (دوبا، برنا، کانستند و نادرينو١، ٢٠١٨).
لذا پژوهش حاضر به اين مسئله مي پردازد: بين فراهيجان با تمايزيافتگي خود نوجوانان شهر تهران با واسطه گري خودشفقتي چه رابطه اي وجود دارد؟ روش پژوهش روش پژوهش حاضر، به لحاظ روش گردآوري داده ها توصيفي-همبستگي از طريق الگويابي معادلات ساختاري بود.
٠٤ بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف تاثير فراهيجان بر تمايزيافتگي خود با نقش ميانجي خودشفقتي در دانش آموزان انجام شد.
نتايج نشان داد که فراهيجان بر تمايزيافتگي خود دانش آموزان با واسطه گري خودشفقتي تاثير دارد.
چون دانش آموزان با تمايزيافتگي و شفقت خود بالا از سطح بالاتري از هيجانات مثبت برخوردارند و فراهيجان هاي مثبت همان طور که يافته هاي نشان مي دهد باعث افزايش تمايزيافتگي و خودشفقتي مي شود.
Conclusion: Based on the results of meta-emotion research, it has an effect on students' self- differentiation through self-help mediation.
Keywords: Meta-Emotion, Self-Differentiation, Self-Compassion, Students 1 PhD Student in Educational Psychology, Islamic Azad University, Zahedan Branch, Zahedan, Iran.