Abstract:
یکی از گناھان کبیرہ کہ نھیِ خداوند در کتاب قرآن بسیار سخت آمد ، غیبت است ، خدارند آین گناہ را با خوردن گوشت برادر مومن تعبیر کردہ است، غیبت یکی از رذائل اخلاقی است کہ علمائے اخلاق در بارہ این در مدارکشان نوشتہ اند ۔ یکی از کفارہ های غیبت استغفار است کہ در روایت رسول خدا آمدہ است ، این راوی ِ این حدیث حضرت اسماعیل ابن ابی زیاد السکونی است کہ در کتب رجال اہل تشیع مجہول است ، آیا این فرد از اہل سنت است یا اہل تشیع ؟ و آیا روایت این معتبر است یا نه؟ در این تحقیق سعی شده به این سوالات پاسخ داده شود.
Machine summary:
واژه ي کليدي: غيبت ، کفاره ، السکوني، استغفار، تعارض مقدمہ: خداوند عالم انسان را خلق فرمود، در اين دنيا براي اسائش و راحت انسان ديگر موجودات هم وجود دارند، حضرت انسان با مخلوقات و موجودات ديگر استفاده مي کند، در اين موجودات مثل انسان هم هستند۔ انسان با انسان ديگر تعلقات گروهي، معاشي، معاشرتي و اقتصادي را نياز دارد، در اين تعلقات گاهي رابطہ بين آن دو ها خيلي خوب مي شود گاهي چند مشکلات در بين اين رابطہ قراد مي گيرند۔ يکي از مشکلات معاشرتي بين انسان ها " غيبت است " کہ خداوند در قرٓان اين را زشت قرار داد ۔ براي انسان متدين و مسلم اين کار خوب نيست کہ در عدم حضور مردم ديگر راز هاي او را آشکار مي کند، يا عيب او را بگويد، در روايات آئمہ عليهم السلام اين کار را خيلي تنبيہ کرده اند۔ اگر کسي غيبت برارد مومن انجام داد ٓايا در اين کار کفاره وجود دارد ؟ بلہ در روايات معصومين عليهم السلام دو تا کفارات هستند کہ در غيبت کننده برسر او هستند۔ در ٓان دو يک کفاره " ط لب استغفار براي مغتاب " است ۔ اين کفاره در حديث رسول خدا وجود دارد ، ولي در سلسلہ سند يک راوي بنام " اسماعيل بن ابي زياد السکوني" است کہ برخي علماء عظام او را ثقہ و امامي تسليم نکرده اند۔ من سعي کردم کہ در اين تحقيق وثاقت السکوني را ثابت کنم و اين حديث را بعنوان کفاره غيبت مورد تائيد قرار بدهم ۔ ١.