Abstract:
ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﺎﻧﻮاده و ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان دوره دوم ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺒﺎدﮐﺎن ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻮد. روش اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان دوره دوم ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺒﺎدﮐﺎن ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺣﺪودا 920 ﻧﻔﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﺪول ﻣﻮرﮔﺎن ﺗﻌﺪاد 274 ﻧﻔﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺧﻮﺷﻪ ای اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﺟﻤﻊ آوری اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺳﯿﻤﻮﻧﺰ و ﮔﺎﻫﺮ) 2005 (، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﺎﻧﻮاده) FAD (و ﻣﻌﺪل ﮐﻞ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ اﺳﺖ. ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﺎﻧﻮاده ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 54/7 درﺻﺪ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد دارد.
Machine summary:
بررسي رابطه بين عملکرد خانواده و تحمل پريشاني با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه تبادکان مشهد فرزانه اخلاقي ١، رسول شوکتيان ٢، محمدرضا بهرام زاده 3 کارشناس ارشد علوم تربيتي، خراسان رضوي farzanehakhlaghi68@gmail.
ir چکيده هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي رابطه بين عملکرد خانواده و تحمل پريشاني با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه تبادکان مشهد بود.
نتايج ضريب همبستگي پيرسون نيز نشان داد که بين عملکرد خانواده با پيشرفت تحصيلي رابطه منفي و معنادار وجود دارد.
فرضيه اصلي : بين عملکرد خانواده و تحمل پريشاني با پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان رابطه معناداري وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتايج حاصل از آزمون پيرسون ، نشان ميدهد که بين عملکرد خانواده و مولفه هاي آن با پيشرفت تحصيلي رابطه معنادار و منفي در سطح ٠,٠٥ >p وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتايج حاصل از آزمون پيرسون ، نشان ميدهد که بين تحمل پريشاني و مولفه هاي تحمل ، جذب و تنظيم با پيشرفت تحصيلي رابطه معنادار و مثبت در سطح ٠,٠٥ >p وجود دارد.
٥- بحث و نتيجه گيري فرضيه اصلي : بين عملکرد خانواده و تحمل پريشاني با پيشرفت تحصيلي در دانش اموزان رابطه معني داري وجود دارد.
يافته هاي اين فرضيه نشان داد که بين عملکرد خانواده با پيشرفت تحصيلي رابطه منفي و معناداري وجود دارد.
همچنين جهاني و محمدي پور(١٣٩٨) نشان داد از خرده آزمون هاي تحمل پريشاني ، فقط ارزيابي قادر به پيش بيني اضطراب پيشرفت تحصيلي دانش آموزان است که ناهمسو با يافته هاي اين پژوهش است .