Abstract:
پساانسانگرایی ازجمله رویکردهای هستیشناسی و معرفتشناسی نسبت به وضعیت اکنون است که درشدت بالایی با تکنولوژی آمیختهشده است. پساانسانگرایی تعریفی از ماهیت اجتماع میدهد که انسان نه در مرکز تغییرات بلکه نیرویی در میان نیروهای دیگر است. شبکهای از نیروها تشکیل مجموعهای در مفهوم هموندگان میدهند که با یکدیگر ترکیب و آمیختهشدهاند و ماهیت هستی را در حال تغییر و فرایند شدن قرار میدهند. ازاینرو، هدف مقالۀ حاضر پرداختن به چرخش پساانسانگرایی در پیوند با وضعیت دیجیتال بهمثابه شدت هرچه بیشتر ترکیب انسان با ماشین است که از پی آن به مقولۀ حافظۀ دیجیتالی میپردازد. تولید مفاهیمی که بتواند امکان تفکر دربارۀ فهم وضعیت موجود را به وجود آورد از ضرورتهای تحلیلی و پژوهشی دربارۀ مطالعات دیجیتال و زندگی اجتماعی در ایران است، زیرا ادبیات پژوهشی و ترجمهای ایران از این نظر در کمبود و فقر به سر میبرد. از سوی دیگر، ما سه رخداد اجتماعی قرارداد 25 ساله با چین، شیوع ویروس کووید 19، و ممنوعیت ورود واکسن فایزر به ایران را در قالب نمونۀ تحلیل درآوردیم تا نمونهای از بررسی را بر وضعیت بزنگاههای اجتماعی در جامعۀ دیجیتالیزه شدۀ ایران رقم بزنیم. درنتیجه، پساانسانگرایی چرخشی ماهیتی در وضعیت فهم تاریخی جهان هستی و اجتماع است که ضرورت پرداخت به آن امکان تبیین شرایطی را فراهم میآورد که آغشته به تکنولوژی دیجیتال، هوش مصنوعی، رسانههای نوین، و پیوندهای گسترده تکثری از نیروهاست و آنگاه فرصتهای تحلیلی متفاوتی را برای تفسیر جامعۀ ایران ایجاد میکند.
Posthumanism is an onto-epistemological approach to our contemporary state that is an intensity of amalgam of technologies and organisms. Giving a fundamental definition of the matter of the society, posthumanism decenters humans and rearranges him/her amidst different other forces. There are just different assemblages and entanglements of forces that amplify the contingent matter of existence. Then, the object of the article is a theoretical approach to the posthumanism turn in relation to the digital state as a more intensity of amalgamation of the machine and human so as to analyze the digital memory. Coining concepts to make the possibility of thinking about understanding the contemporary state is one of the most analytical and research necessities about digital and cultural studies of Iran since there is a lack of considerable inquiry and translated literature in this field. Based on the conceptual framework, we take three recent Iranian social and political events such as 25 years of political contracts with China, an epidemic of Covid-19, and the governmental decision to baning the Pfizer vaccine for Iranian people as three analytical cases for studying Iranian digitalized reactions. The implications are the importance of posthumanism turn for identifying recent social transformations in connection with digital technology, digital intelligence, new media, and extensive links of forces. These make different analytic opportunities for interpreting contemporary Iranian society.
Machine summary:
درنتیجه ، پساانسانگرایی چرخشی ماهیتی در وضعیت فهم تاریخی جهان هستی و اجتماع است که ضرورت پرداخت به آن امکان تبیین شرایطی را فراهم میآورد که آغشته به فنّاوری دیجیتال ، هوش مصنوعی، رسانه های نوین و پیوندهای گسترده تکثری از نیروهاست و آنگاه فرصت های تحلیلی متفاوتی را برای تفسیر جامعه ایران ایجاد میکند.
بدین ترتیب ، موقعیت های همبودی و هموندی نیروی انسانی را در ترکیب با نیروهایی قرار میدهد که غیر انسان اند و فنّاوری یکی از مهم ترین عرصه هایی است که نیروهای غیرانسانی را تولید میکند.
درنتیجه ، پرسش ما این است که حافظه تاریخی سایبری برای کنشگر ایرانی، به منظور واکنش نشان دادن به چالش های اجتماعی و سیاسی، چه کاری را انجام میدهد؟ برای پاسخ به این پرسش ما سه موقعیت فراخواندن حافظه تاریخی مردم به خبرهای شیوع ویروس کووید- ١٩ در ایران ، عدم اجازه ورود واکسن فایزر به ایران و امضای معاهده ٢٥ ساله با چین را در وضعیت دیجیتال پی خواهیم گرفت .
سایبورگ ها مدام حالات و موقعیت های پیرامون خود را تبدیل به اطلاعات و سپس ، آنها را در شبکه اطلاعات مخابره میکنند و به تولید حافظه دیجیتال منجر شده اند که با جستجو دادن در میان آن ، امکان دسترسی به داده های حافظه همواره برقرار است .
در جدول ١، هشت موقعیت آورده شده است که آنها به مثابه نیروها و عواملی نقش بازی میکنند که امکان ایجاد موقعیت های تحلیل عملیاتی شدن پدیده فراخواندن تاریخ در رویارویی با رخدادهای اجتماعی به واسطه فنّاوری دیجیتال را فراهم میکنند.
Transhuman, Post/Human, New York: Palgrave Macmillan.