Abstract:
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، در تحولات دهههای گذشته، حضور روشنی در پیمانهای امنیتی جهانی بهنفع غرب و علیه قدرتهای منتقد و مخالف نظام سلطه و حفظ وضع موجود آمریکایی داشته است. این سازمان، بهتدریج در جهت تحقق اهداف سیاسی ـ امنیتی غرب، از رویکرد دفاعی به رویکرد تهاجمی تغییر مشی داده ـ بهخصوص پس از 2001 ـ و بهشکل توسعهطلبانهای چتر امنیتی خود را با هدف تضعیف دشمنانش، به مناطق مختلف جهان گسترانده است. در این میان، کشورهایی که عضو این پیمان نیستند، اما خود را در بازی و منازعههای سیاسی ـ امنیتی جهانی در مناطق مختلف، در سمت نزدیکی به این سازمان قرار میدهند، غالبا به قربانی توسعهطلبی آن علیه بازیگران بزرگ منتقد این سازمان و نظم سیاسی ـ امنیتی غربی بدل میشوند. بر همین مبنا، از دید نوشتار حاضر و با تمرکز بر موضوع اوکراین، این سوال اصلی مطرح میشود که «آیا سیاستهای ناتو در قبال جنگ اوکراین، عامل تداوم این بحران بوده است؟» در پاسخ به این سوال، این فرضیه مطرح شده است که «سیاستهای مداخلهجویانه و توسعهطلبانه ذیل تامین امنیت جهانی، باعث شده است تا کشوری چون اوکراین که در حد فاصل میان ناتو و بازیگر نوظهوری چون روسیه قرار گرفته است، به ابزار این سازمان برای تضعیف روسیه بدل و در نتیجة جنگ اوکراین، به قربانی اصلی سیاستهای ناتو در قبال روسیه تبدیل شود». یافتههای رساله نیز نشان میدهد که اوکراین کشوری است که اکنون در منازعه غرب با روسیه، نقش طعمه و قربانی را بازی میکند و ناتو آن را در یک بازی سیاسی ـ امنیتی پیچیده با هدف تداوم توسعهطلبی امنیتی خود، حفظ وضع موجود و جلوگیری از ظهور قدرتهای چالشساز جهانی جدید مانند روسیه، در یک منازعه طولانی گرفتار کرده است.
The North Atlantic Treaty Organization, NATO, in the developments of the
past decades, has had a clear presence in global security agreements for the
benefit of the West and against the powers that are critical and opposed to the
system of domination and maintaining the American status quo. This
organization has gradually changed its policy from a defensive approach to an
offensive approach in order to realize the political-security goals of the West -
especially after 2001 - and has expanded its security umbrella to various
regions of the world in an expansionist way with the aim of weakening its
enemies. In the meantime, the countries that are not members of this pact, but
place themselves on the side close to this organization in the game and global
political-security conflicts in different regions, often become a victim of its
expansionism against the big critical actors of this organization and the
political-security order. Based on this, from the point of view of this article
and focusing on the issue of Ukraine, the main question is raised that "Has
NATO's policies towards the war in Ukraine been the cause of the
continuation of this crisis?" In response to this question, the hypothesis has
been proposed that "interventionist and expansionist policies under the
provision of global security have caused a country like Ukraine, which is
placed between NATO and an emerging actor like Russia, to use this
organization as a tool to weaken Russia and as a result of the Ukraine war, will
become the main victim of NATO's policies towards Russia. The findings of
the thesis also show that Ukraine is a country that is now playing the role of
prey and victim in the Western conflict with Russia, and NATO is playing it in
a complex political-security game with the aim of continuing its security
expansionism, maintaining the status quo and preventing the emergence of a
new global challenger like Russia to caught in a long conflict.
Machine summary:
این کشور میتوانست مانند اغلب جمهوریهای شوروی سابق، با حفظ بیطرفی، یا نزدیک ماندن به فدراسیون روسیه، یا پیوند دوستانه با شرق و غرب استقلال خود و صلح و ثبات در کشورش را تضمین کند؛ اما در عوض، در روند تحولات پس از سرنگونی رئیسجمهور پیشین کشور در سال 2014، نزدیکی به غرب، کشیدن ناتو به نزدیکی مرزهای راهبردی روسیه و نیز ایجاد تنش با این کشور را در اولویت قرار داد.
بر همین اساس، این جنگ دقیقاً در خصوص تهدیدهای ناتو برای روسیه و عدم پذیرش نزدیکی این اتحاد به خاک این کشور، در فضای حیاتی امنیتی منطقهای نزدیک به روسیه است؛ جایی که در 12 فوریه 2008، ولادیمیر پوتین گفت اگر همسایهاش به ناتو بپیوندد و استقرار سپر دفاع موشکی ایالات متحده را بپذیرد، روسیه ممکن است موشکهای خود را بهسمت اوکراین هدف قرار دهد.
وی از همان زمان گفته بود که اگر اوکراین به ناتو بپیوندد، کشورش میتواند برای الحاق شرق اوکراین و کریمه تلاش کند (BBC News, 12 February 2008) و این کشور را برای بازداشتن از تصمیمِ آوردن تهدید به نزدیکی مرزهای روسیه، با موشک هدف قرار دهد تا بتواند امنیت خود را حفظ کند.
در عین حال، تداوم جنگ در خاک اوکراین بهمعنای تبدیل این کشور به ابزار فشار بر روسیه نیز هست، که ناتو تا به امروز، آن را بهخوبی پیاده کرده است.
com/news/5560343 مشرق (26 مهر 1401)، آمریکا، اوکراین را قربانی کرد اما به ناتو راه نداد، قابل دسترسی در:https://www.