Abstract:
معمولاً شهرداریها به جای اینکه وظایف قانونی خود را شخصاً انجام بدهند انجام آن را بر عهدة پیمانکاران میگذارند، در این صورت مساله این است که اگر ثالثی در اثر خطای پیمانکار زیان بیند آیا میتواند برای دریافت خسارت خود به شهرداری مراجعه کند؟ بویژه این پرسش در فرضی مطرح میشود که در قرارداد پیمانکاری که میان شهرداری و پیمانکار منعقد گردیده شرط شده باشد که جبران خسارت اشخاص ثالث بر عهدة پیمانکار است. در خصوص مسؤولیت شهرداری در برابر ثالث زیان دیده سه دیدگاه در رویة قضایی وجود دارد: برخی دادگاهها با استناد به قرارداد پیمانکاری شهرداری را مسؤول ندانستهاند، برخی دیگر از دادگاهها شهرداری را فقط تا حدی که در تحقق زیان دخالت داشته مسؤول دانستهاند و نهایتاً بعضی دیگر شهرداری را ضامن کلیة خسارتهایی دانستهاند که به ثالث وارد شده است ولی به شهرداری حق دادهاند بعد از جبران خسارت ثالث به پیمانکار مراجعه کند.
Usually, instead of carrying out legal duties themselves, municipalities outsource them to contractors. The issue in such cases, is that if a third party suffers loss due to a contractor's negligence, can he demand to be compensated by the municipality? In particular, this question is raised with the assumption that in the contract between the municipality and the contractor it is stipulated that compensation for damages suffered by third parties is the responsibility of the contractor.Regarding the responsibility of the municipality to the third party, there are three views in the judicial precedent:Relying on the contract, certain courts held that the municipality is responsible. Some other courts held that the municipality is responsible only to the extent that it was involved in cauing the loss.And finally, some others have considered the municipality to be responsible for all the damages caused to the third party. However, the municipality is entitled to refer to the contractor after compensating the third party.
Machine summary:
مسؤوليت مدني شهرداري ناشي از خطاي پيمانکار 1 داود نصيران 2 ناهيد نصيران چکيده : معمولا شهرداريها به جاي اين که وظايف قانوني خود را شخصا انجام بدهند انجام آن را بر عهدة پيمانکاران مي گذارند، در اين صورت مساله اين است که اگر ثالثي در اثر خطاي پيمانکار زيان بيند آيا مي تواند براي دريافت خسارت خود به شهرداري مراجعه کند؟ بويژه اين پرسش در فرضي مطرح مي شود که در قرارداد پيمانکاري که ميان شهرداري و پيمانکار منعقد گرديده شرط شده باشد که جبران خسارت اشخاص ثالث بر عهدة پيمانکار است .
پس پرسش مهم اين است که آيا توافق شهرداري با پيمانکار اصل نسبي بودن اثر عقد را نقض نکرده است ؟ به نظر مي رسد پاسخ مثبت باشد زيرا در توافق شهرداري و پيمانکار راجع به اين که ثالث (زيان ديدة احتمالي ) مي بايد جبران زيان خود را از چه کسي دريافت کند توافق شده اين در حالي است که زيان ديده حسب قواعد عام مسؤوليت مدني حق دارد به کسي که به او خسارت وارد کرده است مراجعه کند.
شعبۀ ٢١٦ دادگاه عمومي حقوقي تهران طي دادنامۀ شماره ٩٣٠-٢٣٦ مورخ ١٣٩٣/٣/٢١ اين گونه رأي داده است : « نظر به اين که قرارداد خصوصي خواندگان ارتباطي به اشخاص ثالث ندارد و ميان خود آنها موثر مي باشد و نسبت به ميزان خسارت هم اعتراضي نکرده اند حکم به محکوميت تضامني خواندگان طبق مواد ١٤ و ٢و ١ قانون مسؤوليت مدني صادر مي شود.