Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بهکارگیری اصول تاثیردرمانی (Impact Therapy) گروهی بر مهارتهای حلمساله، امیدواری و رضایت از زندگی در دختران نوجوان خانوادههای پرتنش بود. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دختران نوجوان دبیرستانی 16 تا 18 سال خانوادههایی است که والدین آنها در 5 سال اخیر طلاق گرفته و به دادگاه خانواده مراجعه کرده بودند. روش نمونهگیری بهصورت در دسترس بود. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای رضایت از زندگی، حلمسئله و امیدواری استفاده شد. یافتهها: مقایسه بین گروهی نشان میدهد تفاوت میانگین نمرههای رضایت از زندگی (042/ 0=p)، مهارت حل مساله (049/ 0=p)، و امیدواری (012/ 0=p) بین گروههای آزمایش و کنترل معنیدار است؛ بنابراین میتوان گفت تاثیردرمانی گروهی بر رضایت از زندگی، مهارت حل مساله و امیدواری دختران نوجوان خانوادههای پرتنش اثر داشته و آنها را افزایش داده است. نتیجهگیری: تاثیردرمانی با ارتقای تابآوری نوجوانان خانوادههای پرتنش، در مقابل مشکلات به آزمودنیها کمک کرد تا در برابر عوامل استرسزا از خود مقاومت بهتری نشان داده و بر آنها غلبه کنند. این افراد در نتیجه تاثیردرمانی بیشتر مصمم شدند و نسبت به رویدادهای اطراف خود از میزان کنترل بالاتری برخوردار شدند. بهعبارتدیگر این مداخلات به شرکتکنندگان کمک کرد با مسائل مختلف زندگی بهتر برخورد کنند و حتی رویدادهای ناخوشایند را بهعنوان فرصت در نظر بگیرند.
Aim: This study aimed to investigate the effect of applying the principles of Impact Therapy on problem-solving skills, hopefulness, and life satisfaction in teenage girls living in families with high tension. Methods: This research, in terms of purpose was an applied study using the pretest-posttest control group method. From the community of the 16 to 18-year-old girls from currently divorced parents who had referred to the court during the past 5 years. Individuals were selected through convenience sampling. The life satisfaction questionnaire by Diener, Basadur Creative Problem-Solving and Hopefulness questionnaires were used to collect data. Findings: Intergroup comparison showed that the difference between the mean scores of life satisfaction (p=0.042), problem-solving skills (p=0.049), and hope (p=0.012) between the experimental and control groups was significant. Therefore, administering group Impact Therapy was effective and increased life satisfaction, problem-solving skills and hope of adolescent girls in stressful families. Results: Impact Therapy helped participating teenagers cope with and overcome their stress by promoting resilience. Teenagers from tension-filled families became more determined individuals and gained more control over the events surrounding them. In other words, these interventions helped people to better deal with various issues in life and even consider unpleasant events as opportunities.
Machine summary:
یافتهها: مقایسه بین گروهی نشان میدهد تفاوت میانگین نمرههای رضایت از زندگی (042/0=p)، مهارت حل مسأله (049/0=p)، و امیدواری (012/0=p) بین گروههای آزمایش و کنترل معنیدار است؛ بنابراین میتوان گفت تأثیردرمانی گروهی بر رضایت از زندگی، مهارت حل مسأله و امیدواری دختران نوجوان خانوادههای پرتنش اثر داشته و آنها را افزایش داده است.
از آنجا که پیشینه پژوهشی در رابطه تاثرگذاری این روش درمانی بر مشکلات روانشناختی در ایران وجود ندارد، پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر بکارگیری اصول تأثیردرمانی گروهی 2 بر مهارتهای حلمسئله، امیدواری و رضایت از زندگی در دختران نوجوان خانوادههای پرتنش میپردازد.
درواقع سوال اصلی این است که تأثیردرمانی گروهی بر مهارت حل مسأله، امیدواری و رضایت از زندگی دختران نوجوان در analogies group Impact Therapy خانوادههای پرتنش چه تأثیری دارد؟ روششناسی پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود.
در این طرح دو گروه آزمایشی و گروه کنترل شرکت کردند و روش مداخلهای تأثیردرمانی بهصورت گروهی در رضایت از زندگی، مهارت حلمسئله و امیدواری دختران نوجوان خانوادههای پرتنش موردبررسی قرار گرفته است.
مقایسه بین گروهی نشان میدهد تفاوت میانگین نمرههای مهارت حلمسئله، بین گروههای آزمایش و کنترل معنیدار است (049/0=p)؛ بنابراین میتوان گفت تأثیر درمانی در مشاوره گروهی در رضایت از زندگی دختران نوجوان خانوادههای پرتنش اثر داشته است و آن را افزایش داده است.
مقایسه بین گروهی نشان میدهد تفاوت میانگین تفاوت میانگین نمرههای امیدواری، بین گروههای آزمایش و کنترل معنیدار است (012/0=p)؛ بنابراین میتوان گفت تأثیر درمانی در مشاوره گروهی در امیدواری دختران نوجوان خانوادههای پرتنش منطقه 2 تهران اثر داشته و آن را افزایش داده است.