Abstract:
تاثیر کاهش ارزش پول بر مهریه های نقدی موضوعی است که نیاز به بررسی های فقهی دارد. به علت اینکه در صدر اسلام نوع پول ها درهم و دینار و از جنس طلا و نقره بوده است، از ثبات نسبی ارزش در مقایسه با پولهای جدید برخوردار بوده اند. لذا ارزش پول در باره پول های امروزی که از جنس کاغذ بوده و اعتباری می باشند، مطرح است. پول وسیله ای برای پرداخت دیون است. در صورت کاهش ارزش آن، شخص مدیون باید مبلغی را بپردازد که از جهت عرفی بری الذمه محسوب شود. در خصوص مهریه های پولی نیز در صورت تاخیر در پرداخت آن و کاهش ارزش پول، فقها معتقدند که باید مهریه به نرخ روز محاسبه و پرداخت شود. البته در این خصوص اختلافاتی هم به خاطر مثلی و قیمی بودن پول مطرح است که برخی از فقها، تعدیل مهریه را قبول ندارند. لذا اگر ملاک را عرف بدانیم، مهریه به نرخ روز باید محاسبه شود. جمع آوری اطلاعات در این تحقیق به روش کتابخانه ای بوده و از منابع اقتصادی و فقهی استفاده شده است. هدف از نگارش این تحقیق اولا پاسخ به سوال ذهنی خود محقق بوده و ثانیا بهره بردن دیگران در خصوص پرداخت دیونشان می باشد.
Machine summary:
2 وى همچنین در پاسخ به پرسشى در این زمینه، به نکات مفید دیگرى اشاره دارد: «مسأله تورّم در عصر ما با این شدّت و وسعت که زاییده پولهاى کاغذى است، هر گاه در عرف عام به رسمیّت شناخته شود، در فرض مسأله، ربا نخواهد بود (همان طور که از بعضى کشورهاى خارجى نقل مىکنند که آنها نسبت به سپردههاى بانکى، هم نرخ تورّم را محاسبه مىکنند و هم سود را)؛ در چنین شرایطى، محاسبه نرخ تورّم ربا نیست؛ ولى سود زاید بر آن ربا است؛ امّا در محیط ما و مانند آنکه در عرف عام، نرخ تورّم در بین مردم محاسبه نمىشود، کلاً ربا محسوب مىشود؛ زیرا اشخاصى که به یکدیگر وام مىدهند، بعد از گذشتن چند ماه یا بیشتر، عین پول خود را مطالبه مىکنند و تفاوت تورّم محاسبه نمىشود و این که در محافل علمى تورّم به حساب مىآید، به تنهایى کافى نیست؛ زیرا مدار بر عرف عام است؛ ولى ما یک صورت را استثنا مىکنیم و آن در جایى است که مثلاً بر اثر گذشتن سى سال، تفاوت بسیار زیادى حاصل شده باشد و لذا در مورد مهریّههاى قدیم زنان، یا مطالباتى از این قبیل، احتیاط واجب مىدانیم که باید به نرخ امروز حساب شود یا لااقل مصالحه کنند» 8$$# با توجه به ضمان دار بودن كاهش ارزش پول، اگر كاهش ارزش پول شديد باشد، به يقين عرف وقتي مديون ا بري الذمّه مي داند كه ارزش حقيقي پول را بپردازد.