Abstract:
زمینه و هدف: پست مدرنیسم ترکیبی از نوگرایی و اسطوره گرایی است و به نوعی بازگشت به پیش از مدرنیسم است. منیرو روانیپور از نویسندگانی است که به سبک پست مدرنیسم روی آورده و در برخی آثار خود عناصر این مکتب را به کار گرفته است. هدف این پژوهش شناخت ویژگیهای این مکتب در آثار این نویسنده است.
روش مطالعه: در این پژوهش بر مبنای ویژگیهای پست مدرن و به روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی آثار منیرو روانیپور پرداخته شد.
یافته ها: روانیپور در این آثار با کاربرد عناصری چون دخالت راوی در داستان، نقد داستان در خود داستان، تغییر مسیر داستان، استفاده از شخصیتهای فانتزی، تغییر نقش شخصیتها، عدم قطعیت، نمادگرایی و بینامتنیت، سبکی پست مدرن بعنوان فراداستان پدید آورده است. نویسنده با خلق آثار پست مدرن سعی کرده نظرات و اندیشه های خود را بشکل غیرمستقیم به گوش مخاطب برساند.
نتیجه گیری: پست مدرنیسم بستری برای بیان عقاید نویسنده در قالب رمان و داستان شده و این امکان را فراهم نموده تا صداهای متفاوت در داستان ایجاد شود.
BACKGROUND AND OBJECTIVES: Postmodernism is a combination of modernism and mythology and is a return to pre-modernism. Moniro Ravanipour is one of the writers who turned to the style of postmodernism and used the elements of this school in some of his works. The purpose of this research is to know the characteristics of this school in the works of this author.
METHODOLOGY: In this research, based on post-modern characteristics and descriptive-analytical method, the works of Moniro Ravanipour were investigated.
FINDINGS: In these works, with the use of elements such as: the involvement of the narrator in the story, criticism of the story in the story itself, changing the direction of the story, using fantasy characters, changing the roles of characters, uncertainty, symbolism and intertextuality, the postmodern style emerged as metafiction. By creating postmodern works, the author tried to convey his point of view to the audience in an indirect way.
CONCLUSION: Postmodernism has become a platform for the expression of the author's opinions in the form of novels and stories and has provided the possibility to create different voices in the story.
Machine summary:
6759 NUMBER OF REFERENCES NUMBER OF TABLES NUMBER OF FIGURES 0 26 0 0 مقدمه در آثار پست مدرن غالباً راوي يا نويسنده تلفيقي ميان سبک کلاسيک و مدرنيسم ايجاد ميکند و با زاويۀ ديدي دوگانه يا چندگانه و طرحي گسسته و چندپاره به روايت داستاني ميپردازد که از نظر تسلسل زماني داراي روال عادي نبوده و درهم ريخته است .
مونسان و همکاران (١٣٩٣) در مقالۀ «بينش اساطيري در آثار منيرو روانيپور» به بررسي عناصر اساطيري در داستانها و رمانهاي اين نويسنده پرداخته و نتيجه گرفته اند که وي بطور مستقيم و غيرمستقيم از اين مؤلفه ها استفاده نموده و زندگي شخصيتهاي داستان را به اسطوره هاي پيشين گره زده است .
فراداستان از شگردهاي داستاني است که نويسنده بدون اينکه تظاهر به واقع گرايي کند، تصويري از واقعيت نشان ميدهد و با حضور خود در داستان ، توجه خواننده را به ساختگي بودن آن جلب ميکند (وارد، ١٣٩٣: ٥٠).
در اين رمان خواننده به چيزهايي شک ميکند و در پايان داستان ، از خود ميپرسد کداميک از اين جهانها واقعي است ؟ با توجه به اينکه در بخشي از داستان «آينه » خود بدنبال داستاني است که دربارة او نوشته شده است ، خواننده به شک ميفتد دنيايي که نويسنده براي آينه ساخته چه ارتباطي با دنياي واقعي نويسنده دارد؟ زيرا درحاليکه خود او يکي از شخصيتهاي داستان است که راوي در حال نوشتن آن بوده و حالا از کتاب بيرون آمده است ، دنبال خودش ميگردد.
Introducing the authors Fatemeh Jabbari Amiri: PhD student, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Humanities, Arak Branch, Islamic Azad University, Arak, Iran.
ir : Responsible author) Fatemeh Ghahremani: Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Humanities, Arak Branch, Islamic Azad University, Arak, Iran.