Abstract:
اعتقاد به وجود عالم مثال مطلق به عنوان عالمی حقیقی و جوهری روحانی، که حدواسط میان عالم جبروت و عالم شهادت تلقیمیشود، ازجمله باورهای عرفان محیی الدینی است .از آنجایی که تمام ممکنات عوالم خلقت در این عالم با صورتی مثالی ظهوردارند میتوان به نقش بیبدیل این مرتبه از هستی در فرآیند معرفت انسان پیبرد. مقاله حاضر برآن است که نشاندهد چگونه از طریق شناخت عالم مثال میتوان به شناخت همه مراتب خلقت نائلگشت.ممکنات عالم عقول، با تجرد تام تنها درعالم مثال که محل ظهور صور است با یک نحو تعین مناسب کمالات خویش متمثلمیشوند. مرتبه مثالی عالم دربردارنده حقایق نوری نیمهمجرد وسیعی است که با صوری مثالی تعین یافتهاند، ممکنات عالم طبیعت نیز در سابقه وجودی خود ظهوری مثالی داشتهاند زیرا عالم مثال واسطه ظهورآنها است. بنابراین ارتباط معرفتی با عالم مثال امکان شناخت همه مراتب هستی را برای انسان فراهم می آورد و از آنجا که یکی از قوای ادراکی انسان قوه خیال اوست که خود از سنخ عالم مثال میباشد لذا انسان میتواند با مثال مقید خویش با عالم مثال مطلق ارتباط وجودی ومعرفتی حاصل نماید.
Belief in the Alam-e Methal as a real world and spiritual essence, which is the middle ground between the world of predestination and the world of martyrdom, is one of the beliefs of Mohi al-Dini mysticism. The present article shows how to know all levels of creation through the knowledge of the Alam-e Methal. The ideal order of the universe includes vast semi-abstract optical truths determined by ideal forms. Since one of the perceptual powers of man is his imagination, which is itself of the type of the Alam-e Methal, so man can achieve an existential and epistemological connection with his absolute Alam-e Methal, Which has been considered in mystical texts, can be related to the absolute idea , the possibility of knowledge and cognition and imaging in all three levels of the universe.