Abstract:
پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت ایشان همواره در میان مسلمانان جایگاه ویژه ای داشتهند. در این میان توجه به حضرت فاطمه (س) به گونهای خاص مدنظر علمای خاصه و عامه قرار داشته است. نویسنده مشهور و عالم شافعی مذهب، محمدبن محمدبن عبدالله مصری (975-1035 ق) معروف به «قلقشندی» رسالهای تحت عنوان «المنتقی من اتحاف السائل بما لفاطمه من المناقب و الفضائل» در بیان مناقب و فضایل حضرت فاطمه(س) تالیف کرده است. قلقشندی در این رساله سعی داشته تا با دقت در نقل روایات متناقض و متضاد و جمع میان آنها خواننده را با نحوههای مختلف روایت یک حدیث از راویان متعدد آشنا سازد. در این مقاله، سعی شده با بررسی منابع مورد استفاده قلقشندی در این رساله و بیان ویژگیهای کار او و تجزیه و تحلیل آن، دیدگاه او به عنوان یکی از علمای عامه مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که قلقشندی با دقت در نقل روایات متناقض و متضاد و جمع میان آنها، خواننده را با نحوههای مختلف روایت یک حدیث از راویان متعدد آشنا سازد. البته گاهی بدون تحلیل روایات، روایتی را بدون دلیل بر روایت دیگر ترجیح داده است.
The Holy Prophet (PBUH) and his family have always had a specific position among Muslims. From among these great figures, Fatima, the daughter of the Holy Prophet (PBUH), has been especially the focus of attention of the well-known and common Ulema. World famous Egyptian scholar, Muhammad bin Muhammad bin Abdullah (975-1035), a follower of Shafei jurisprudential system of Islam who is known as “Qalqashandi has written a book titled as Al-Montaghi men Ethaf al-Sael bema le Fatima men Al-Managheb wa al-Fadael devoted to Fatimah’s virtues. In the given treatise, Qalqashandi has tried to precisely quote the contradictory narratives and synthesize them in the best way possible to familiarize the reader with different ways of quoting the hadith from different narrators. In this article, the researchers have tried to criticize Qalqashandi’s views as one of the common ulema in his treatise- as one of the sources available on Fatimah Zahra (PBUH)- by analyzing the sources used by him, explaining the features of his work and scrutinizing it.