Abstract:
زمینه و هدف: امروزه از مهمترین مسائل زندگی شهرنشینی افزایش جمعیت بوده و تأمین رفاه و آسایش یا به عبارتی بالابردن کیفیت زندگی برای آنان دارای اهمیت زیادی میباشد، مسأله ایی که مدیران شهری در پی ارتقا آن برای شهروندان میباشند. از سوی دیگر جهان امروز با چالشهایی مواجه است که ناشی از دگرگونیهای حاصل از پیشرفت علم و صنعت و طرح نیازهای جدید سازمانی و اجتماعی است. از این رو با توجه به اینکه هدف مدیریت شهری ارتقا کیفیت زندگی و رفاه شهروندان است و منطقه 11 تهران نیز نارسائیهایی که در این زمینه دارد در پژوهش حاضر هدف بررسی نقش حکمروایی خوب شهری در ارتقا کیفیت زندگی منطقه 11 تهران میباشد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و به شیوهی کتابخانهای ومیدانی انجام شده است. به این صورت که جهت جمعآوری مبانی نظری پژوهش از منابع کتابخانه ایی شامل کتاب، مقاله، پایاننامه و پایگاههای معتبر علمی و پژوهشی استفاده شده و سپس از روش میدانی شامل پرسشنامه بهره گرفته شده. جامعه آماری پژوهش حاضر منطقه یازده تهران بوده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نفر به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدهاند. سپس برای تجزیه و تحلیل کمی دادهها از نرمافزار SPSSو آزمون همبستگی و رگرسیون، استفاده شد.یافتهها و نتیجهگیری: برقراری شاخصهای حکمروایی خوب شهری به ویژه مشارکت و پاسخگویی میتواندزمینههای ارتقا کیفیت زندگی و در نتیجه بهبود وضعیت زندگی گروههای محتلف شهری را در منطقه 11 تهران فراهم نموده و حتی زمینههای دستیابی به توسعه پایدار را در این منطقه فراهم نماید.
Background and Aim: Today, one of the most important issues of urban life is the increase in population, and providing welfare and comfort, or in other words, raising the quality of life, is very important for them, an issue that city managers seek to improve for citizens. On the other hand, today's world is facing challenges that are caused by the transformations resulting from the progress of science and industry and the design of new organizational and social needs. Therefore, considering that the goal of urban management is to improve the quality of life and well-being of citizens, and Tehran's 11th district also has its shortcomings in this field, the purpose of this research is to investigate the role of good urban governance in improving the quality of life in Tehran's 11th district.Methods: The current research is applied in terms of purpose and descriptive and analytical in terms of method, and it was conducted in a library and field method. In order to collect the theoretical foundations of the research, library resources including books, articles, dissertations and reliable scientific and research databases were used, and then the field method including questionnaires was used. The statistical population of the present study is the 11th district of Tehran, and using the Cochran formula, 384 people have been considered as the statistical population. Then SPSS software and correlation and regression tests were used for quantitative data analysis.Findings and Conclusion: Establishing good urban governance indicators, especially participation and accountability, can improve the quality of life and thus improve the living conditions of various urban groups in the 11th district of Tehran, and even provide the grounds for achieving sustainable development in this area.
Machine summary:
از این رو با توجه به اینکه هدف مدیریت شهری ارتقا کیفیت زندگی و رفاه شهروندان است و منطقه ١١ تهران نیز نارسائی هایی که در این زمینه دارد در پژوهش حاضر هدف بررسی نقش حکمروایی خوب شهری در ارتقا کیفیت زندگی منطقه ١١ تهران میباشد.
در مدل های اخیر توسعه که از سوی سازمان های بین المللی ترویج میشود، برای بهبود کیفیت زندگی شهری و نیل به توسعه پایدار شهری ، الگوی حکمروایی خوب شهری مطرح میشود که بر مبنای آن میتوان سلامت ، نظم و امنیت را با پیشرفت و رفاه به صورت توأمان محقق کرد مسأله ای که امروزه مدیریت شهری در جهت دستیابی به آن میبایستی حداکثر تلاش خود را انجام داده تا بتواند زندگی مرفهی را به شهروندان خود ارائه نماید.
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش حکمروایی خوب شهری در ارتقا کیفیت زندگی در منطقه ١١ تهران میباشد و در این راستا پاسخگویی به سؤال زیر اساس کار میباشد: چگونه حکمروایی خوب شهری میتواند زمینه ارتقا کیفیت زندگی را فراهم نماید؟ مبانی نظری پژوهش حکمروایی خوب حکمروایی خوب شهری را میتوان شیوه و فرایند اداره ی امور شهری با مشارکت سازنده ی بخش های دولتی، خصوصی و جامعه ی مدنی به منظور نیل به توسعه ی پایدار شهری، ایجاد شهر سالم و ارتقای کیفیت زندگی تعریف کرد (ملکی و همکاران ، ١٤٠٠).