Abstract:
قوانین کیفری ایران بر این مساله تاکید دارد که برای برقراری امنیت اخلاقی در جامعه باید با روابط جنسی نامشروع و منافی عفت مقابله کرد و برای چنین جرایمی ضمانت اجراهای کیفری مقرر کرده است. اما نتیجه ای که از این سیاست کیفری سخت گیرانه حاصل شده است، افزایش روزافزون این جرایم در جامعه به خصوص بین جوانان می باشد و به نظر می رسد چنین جرایمی به فرهنگ یا خرده فرهنگ در بین جوانان تبدیل شده است. لذا این قوانین به خاطر تعارض با فرهنگ و خرده فرهنگ نسل جدید، متروک شده اند. از منظر فقهی سیاست اسلام در این جرایم بر بزه پوشی بوده و کیفر آخرین راه حل محسوب می شود و هرچند جرم رابطه نامشروع در حقوق ایران از مصادیق جرایم تعزیری است اما تعزیرات تابع مصلحت بوده و با وجود این، قانونگذار ما به مصلحت های اجتماعی در این زمینه توجهی نداشته است. بر این اساس، مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی درصدد ارزیابی انتقادی و آسیب شناسی سیاست کیفری ایران در قبال جرایم جنسی و ارائه راهکارهای قانونی برای حل این مساله با تاکید بر آموزه های جرم شناسی و فقه اسلامی می باشد و به این نتیجه می رسد سیاست کیفری ایران در خصوص جرمانگاری رابطه نامشروع برخلاف سیاست بزهپوشی اسلام بوده و از نظر اصل فایده مندی مجازات، منافع و مصالحی را تأمین نکرده است .بنابراین ضرورت دارد ماده قانونی مربوط به جرم رابطه نامشروع مورد اصلاح و بازبینی قرار گیرد و محدود به موارد مخل نظم عمومی گردد.
Iran's criminal laws emphasize that in order to establish moral security in the society, illegal and immoral sexual relations must be strictly dealt with, and for such crimes, criminal executions are guaranteed. But the result of this strict criminal policy is the increasing of these crimes in society, especially among young people, and it seems that such crimes have become a culture or subculture among young people. Therefore, these laws because of conflict with the culture and subculture of the new generation, has became abandoned laws. From the point of view of jurisprudence, the policy of Islam in these crimes is to cover the guilt and punishment is considered as the last solution, and although the crime of illicit relationship is one of the Ta’azirat, but the Ta’azir is subject to expediency and despite this, our legislator did not pay attention to the social expedients in this field. Based on this, this article, with a descriptive-analytical method, seeks to critically evaluate Iran's criminal policy regarding sexual crimes and provide legal solutions to solve this issue emphasizing the criminology and Islamic jurisprudence, and comes to this conclusion that It seems that the Iran's criminal policy regarding the criminalization of illicit relationship is against the policy of vindictiveness of Islam and it has not provided benefits and interests in terms of the principle of usefulness of punishment. Therefore, it is necessary the article related to the crime of illicit relationship be amended and revised and limited to cases that disturb public order.
Machine summary:
آسيب شناسي سياست کيفري ايران در قبال جرايم جنسي از منظر فقهي و جرم شناسي 2 سالار صادقي ١ عباسعلي اکبري تاريخ دريافت : ١٤٠١/٠٣/٢٠ تاريخ پذيرش : ١٤٠١/٠٦/٠٧ چکيده قوانين کيفري ايران بر اين مساله تاکيد دارد که براي برقراري امنيت اخلاقي در جامعه بايد با روابط جنسي نامشروع و منافي عفت مقابله کرد و براي چنين جرايمي ضمانت اجراهاي کيفري مقرر کرده است .
بر اين اساس ، مقاله حاضر با روش توصيفي-تحليلي درصدد ارزيابي انتقادي و آسيب شناسي سياست کيفري ايران در قبال جرايم جنسي و ارائه راهکارهاي قانوني براي حل اين مساله با تاکيد بر آموزه هاي جرم شناسي و فقه اسلامي مي باشد و به اين نتيجه مي رسد سياست کيفري ايران در خصوص جرم انگاري رابطه نامشروع برخلاف سياست بزه پوشي اسلام بوده و از نظر اصل فايده مندي مجازات ، منافع و مصالحي را تأمين نکرده است .
١ با عنايت به مطالب مذکور، سوال اصلي مقاله حاضر اين است که سياست کيفري ايران در قبال جرايم جنسي به ويژه جرم رابطه نامشروع چه ايرادات و مشکلاتي دارد و در پرتو آموزه هاي جرم شناسي و فقه اسلامي چگونه بايد اصلاح گردد؟ روش تحقيق روش تحقيق حاضر توصيفي-تحليلي بوده و مبتني بر اصول و يافته هاي علم حقوق ، فقه اسلامي، جرم شناسي، روانشناسي و جامعه شناسي مي باشد.