Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر اصلاح سبک فرزندپروری و منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدین کودکان پیش از دبستان دچار اختلال اضطراب جدایی شهر کرج در سال 1401-1400 بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و براساس نمره پرسشنامه سبک فرزندپروری (بامریند، 1972) و پرسشنامه منبع کنترل (راتر، 1976) در پیشآزمون، 30 نفر که دارای ملاکهای ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این 30 نفر به طور تصادفی در ۲ گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، درمان پذیرش و تعهد را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار دارند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بطور معناداری منجر به اصلاح سبک فرزندپروری (بیشترین تاثیر بر سبک فرزندپروری قاطع) و بهبود منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی می شود. در نتیجه می توان گفت درمان پذیرش و تعهد رویکرد مناسبی جهت اصلاح سبک فرزندپروری و منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی می شود.
Machine summary:
تحلیلهاي نظري و تجربی هر دو توجه خود را به روابط کودک (فرزند) و والدین متمرکز کردهاند و براي اثرات رابطه پدر و مادر بر فرزند اهمیت و ارزش خاصی قایل شدهاند بررسی پژوهشهای گوناگون حاکی از اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی آنها میباشد (سیاهی، 1397)، ولی پژوهشی منسجم، جامع و یکپارچه که اثربخشی درمان پذیرش و تعهد را بر متغیرهای پژوهش در نمونه حاضر بررسی کرده باشد، یافت نشد؛ لذا جهت کمک به این قشر از جامعه و حل مشکلات روانشناختی آنان و رفع خلأ پژوهشی موجود و برطرف کردن نیاز ارگانهایی مانند بهزیستی و آموزش و پرورش به نتایج پژوهش، محقق را بر آن داشته است تا به بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر اصلاح سبک فرزندپروری و منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی .
به عبارت ديگر، درمان پذیرش و تعهد بر منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی تأثیر دارد و مقدار اتا نشان می دهد که 30 درصد از تغییرات منبع کنترل، ناشی از تاثیر آموزش بوده است.
بحث نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد بر اصلاح سبک فرزندپروری و منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی تأثیر دارد و مقدار اتا نشان می دهد که 21 درصد از تغییرات سبک فرزندپروری سهل گیر، 18 درصد از سبک فرزندپروری استبدادی، 28 درصد از سبک فرزندپروری قاطع، 31 درصد از منبع کنترل، ناشی از تاثیر آموزش بوده است.
نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد بر منبع کنترل مادران با کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی تأثیر دارد و مقدار اتا نشان می دهد که 30 درصد از تغییرات منبع کنترل، ناشی از تاثیر آموزش بوده است.