Abstract:
انتخابات پارلمانی و ریاستجمهوری ترکیه در ماه می سال ٢٠٢٣ میلادی یکی از حساسترین رقابتهای سیاسی بین احزاب این کشور در دهههای اخیر است. حزب عدالت و توسعه یا آکپارتی که از سال ٢٠٠٢ میلادی قدرت را در اختیار داشته، در حالی به مصاف رقبا میرود که بحران اقتصادی، شرایط را برای زیست دهها میلیون نفر از مردم ترکیه دشوار کرده است. همچنین، انتقاداتی همچون نادیده گرفتن آزادی بیان بالا گرفته و علاوه بر این، سیاست خارجی تیم اردوغان منجر به توقف عملی مذاکرات عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا شده است. لذا انتظار میرود که نارضایتی از ناکارآمدی سیاستهای اقتصادی دولت و انتقاد از شیوه حکمرانی اردوغان، بر نتایج انتخابات اثر مستقیم بگذارد. شش حزب مهم ترکیه که دارای ترکیب گفتمانی متکثری از سکولار و کمالیست گرفته تا اسلامگرا و لیبرال هستند، با تشکیل یک گروه همپیمان به نام «ائتلاف ملت» در صدد رسیدن به قدرت هستند و میخواهند اردوغان و دولت باغچلی، دو رهبر «ائتلاف جمهور» را از صحنه قدرت کنار بزنند. ائتلاف ملت، در یک سال گذشته بهطور جدی در حال سازماندهی و فعالیت تبلیغاتی بوده و پیروزی این جریان میتواند سیاست و حکمرانی در ترکیه را متحول کند. در همین حال، در گستره سیاست خارجی، انتظار تغییرات جدی وجود دارد. این پژوهش به دنبال بررسی مهمترین سناریوهای محتمل در مورد تغییرات عمده در سیاست داخلی و خارجی ترکیه در مقطع پس از انتخابات است.
The parliamentary and presidential elections of Turkiye on May 14, 2023 are one of the most sensitive political contests between the parties of this country in recent decades. The Justice and Development Party or AK Party, which has been in power since 2002, is facing rivals while the economic crisis has made the living conditions difficult for tens of millions of Turkish people. Also, criticisms such as ignoring freedom of speech have been raised, and in addition, the foreign policy of Erdogan's team has led to the practical stoppage of Turkiye's membership negotiations in the European Union. Therefore, it is expected that dissatisfaction with the inefficiency of the government's economic policies and criticism of Erdogan's governance style will have a direct effect on the election results. The six important parties of Turkiye, which have a diverse mix of discourses from secular and Kemalist to Islamist and liberal, are trying to gain power by forming an alliance group called "Etalafa Mellat" and they want remove Erdogan and Baghceli's government. The coalition of the nation has been seriously organizing and campaigning for the past year, and the victory of this trend can transform politics and governance in Turkiye. Meanwhile, in the field of foreign policy, serious changes are expected. This research seeks to examine the most important possible scenarios regarding major changes in Turkiye's domestic and foreign policy in the post-election period.
Machine summary:
اکپارتي يا حزب عدالت و توسعه ، در دهه نخست زمامداري خود، به موازات تلاش در مسير توسعه اقتصادي و فقرزدايي در داخل ، در عرصه سياست خارجي نيز گام هاي مهمي برداشت و تلاش براي توسعه روابط مبتني بر تجارت خارجي و همچنين قدم نهادن در مسير عضويت در اتحاديه اروپا، از مهم ترين عوامل موفقيت اين حزب بود (٢٠٢٣ ,Karakaya).
با انکه تصميمات و رفتارهاي ميليتاريستي و مداخله جويانه دولت اردوغان در ده سال گذشته مورد حمايت محافظه کاران و مليگرايان قرار گرفته ، اما ناکارامدي سياست اقتصادي، موجب شده که بخش قابل توجهي از اين دو قشر جامعه ترکيه از اردوغان و حزب عدالت و توسعه رويگردان شوند و بر اساس نظرسنجيهاي چند موسسه معتبر، احتمال پيروزي رقيب برجسته تر شود (٢٠٢٣ ,Tr. Euronews).
برامدن يک دولت نوين و انتقال قدرت از حزب عدالت و توسعه به ائتلاف مخالفين اردوغان ، به خودي خود، تحول سياسي مهمي است که اثرگذاري ان بر روابط انکارا–تهران و همچنين تاثير اين موضوع بر روند رقابت تاريخي و دور و دراز ايران – ترکيه ، اهميت شايان توجهي دارد.
يکي از دلايل طرح اين فرضيه ، اين است که کمال کليچدار اوغلو، اصليترين رقيب اردوغان که به عنوان رهبر حزب جمهوري خلق و نامزد ائتلاف شش حزب به ميدان امده ، مهم ترين چهره سياسي نماينده جريان سکولاريسم و لائيسم در ترکيه است و در نتيجه ، قدرت گرفتن او به معني کنار نهادن اسلام گرايان و تضعيف انان خواهد بود.
Karar gazetesi: https://www.