Abstract:
هدف این پژوهش بررسی نقش مالکیت نهادی بر تاثیر اعتماد بیش از حد مدیرعامل بر ریسککهای شرکتهای پذیرفته
شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. نمونهی آماری شامل ۸۲ شرکت طی دوره زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ میباشد.
آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی و توسط نرمافزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که اعتماد به
نفس بیش از حد مدیرعامل بر ریسکک آتی شرکت تااثیر معنادار و مستقیم دارد امّا اعتماد به نفس بیش از حد مدیرعامل
بر ریسک عملیاتی شرکت تاثیر معناداری ندارد. همچنین سایر نتایج پژوهش نشان میدهد که مالکیت نهادی تاثیر اعتماد
به نفس بیش از حد مدیرعامل بر ریسکک آتی شرکت را کاهش میدهد در حالیکه ماکیت نهادی تاثیر اعتماد به نفس
بیش از حد مدیرعامل بر ریسکک عملیاتی شرکت را تعدیل نمیکنند.
The aim of this study, investigating the role of institutional ownership on the effect of the CEO's overconfidence on the risks of companies listed on the Tehran Stock Exchange. The statistical sample includes 82 companies during the period of 2012 to 2021. Hypotheses testing was performed using linear regression and using Eviews software. The research results showed that the CEO's overconfidence has a significant and direct effect on the company's future risk, but the CEO's overconfidence does not have a significant effect on the company's operational risk. Also, other research results show that institutional ownership reduces the effect of CEO's overconfidence on the company's future risk, while institutional models do not moderate the effect of CEO's overconfidence on the company's operational risk
Machine summary:
به نظر ميرسد که تعيين ارتباط بين اعتماد بيش از حد و ريسک آتي شرکت ، نتايج مناسب تري در مورد اثرات بيش اعتمادي (اعتماد بيش از حد) ارائه خواهد کرد؛ به اين دليل است که تصميمات اتخاذ شده توسط مديران عامل تنها در سال هاي بعدي قابل ارزيابي واقعي است ، زيرا انعکاس آن تصميمات در قالب قيمت سهام يا گزارش هاي مالي به زمان نياز دارد.
اين مطالعه همچنين با تجزيه و تحليل اينکه چگونه ارتباط بين اعتماد بيش از حد مديرعامل و ريسک آينده شرکت تحت تأثير مالکيت نهادي قرار ميگيرد، اين خلاء را پر ميکند (علي و تاوني ، ٢٠٢١).
بر اساس استدلال هاي فوق ، در اين پژوهش به دنبال بررسي نقش تعديلگر سرمايه گذاران نهادي بر تأثير اعتماد بيش از حد مديرعامل بر ريسک آتي و عملياتي شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران خواهيم بود.
آزمون فرضيه هاي ١ و ٢ پژوهش (به تصویر صفحه مراجعه شود) ضريب متغير مستقل و سطح معناداري آماره t استيودنت متغير مستقل مدل (١): با توجه به جدول سمت راست ، ضريب متغير مستقل (اعتماد بيش از حد مديرعامل ) مثبت است در نتيجه تأثير متغير مستقل (اعتماد بيش از حد مديرعامل ) بر وابسته (ريسک آتي شرکت ) مستقيم است .
پيشنهاداتي براي پژوهش هاي آتي پيشنهاد ميگردد نقش مالکيت مديريتي بر تأثير اعتماد بيش از حد مديرعامل بر ريسک هاي شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسي قرار گيرد.
نقش مالکيت نهادي بر تأثير اعتماد بيش از حد مديرعامل بر ريسک ورشکستگي در بين شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسي قرار گيرد.