Abstract:
قرائات تأثیر مستقیم در تفسیر قرآن داشته و مفسران بر اساس آن به تفسیر پرداختهاند. برخی از میان قرائات به قرائت سائد بسنده کرده، برخی قرائت خاصی را برگزیده و بر اساس آن تفسیر کرده و برخی به همه قرائات پرداخته است. علامه طباطبائی با فرض عدم تواتر قرائات و با عنایت به معیارهای قرائت صحیح که عبارت است از صحت سند، مطابقت با قواعد عربی و رسم الخط مصحف و معیارهائی که خود برای گزینش قرائت مطرح کرده، روش نقد و گزینش را از میان قرائات برگزیده است. از این رو برخی قرائات را نقد کرده و برخی را به دلیل برخورداری از شرائط قبول، یا مطابقت با سیاق و یا برخورداری از مؤید روایی ترجیح داده است. نیز در برخی موارد قرائت همسو با دیدگاه تفسیری خود را برگزیده است. هر چند در مواردی از معیارهای پذیرفته خود خارج شده و بدون دلیل قرائتی را ترجیح داده و یا بدون ترجیح، قرائات را نقل و بدون بررسی وامیگذارد. این مقاله با روش کتابخانهای و تحلیلی دیدگاه علامه طباطبائی را درباره معیارهای انتخاب قرائت بررسی و نقد کرده است.
Undoubtedly, the science of recitation has a direct impact on the interpretation of the Holy Qur'an, and commentators have interpreted it based on recitations. As some commentators, facing different recitation, have settled on the common recitation, and some have chosen a specific recitation and interpreted based on it. And some have read all the recitation. Allameh Tabataba'i has chosen the method of criticism and selection of readings by assuming the non-frequency of recitations and taking into account the criteria of correct recitation in the science of recitation, which is the authenticity of the document of the narration of the recitation, its conformity with the Arabic rules and the script of the Mushaf. And in addition to the correct reading criteria, he has put forward some criteria for choosing the recitation. He criticizes some of the readings according to his desired criteria in facing different readings and prefers and selects some of the readings with reasoning, having the conditions of acceptance of the reading, conformity of the reading with the context of the verse or by means of narrative evidence. In some cases, he cites the reading in support of his interpretative point of view. However, in some cases he prefers a reading without mentioning the reason, and in some cases he states different readings and leaves them unexamined without preferring any of the readings. This article has analyzed and criticized Allameh Tabataba'i's view on correct reading with an analytical method.
Machine summary:
علامه طباطبائی با فرض عدم تواتر قرائات و با عنایت به معیارهای قرائت صحیح که عبارت است از صحت سند، مطابقت با قواعد عربی و رسم الخط مصحف و معیارهائی که خود برای گزینش قرائت مطرح کرده، روش نقد و گزینش را از میان قرائات برگزیده است.
3. مراد عالمان علم قرائت از موافقت قرائت با رسم مصحف این است که قرائت باید موافق رسم كلمه و هجاء حروفی باشد که مصاحف عثماني براساس آن رسم شده است؛ حال آنکه برخی از قرائات مورد نظر علامه با مصحف موجود انطباق ندارد.
در میان مفسران علامه طباطبائی افزون بر آنکه در موارد بسیاری برای فهم آیات از سیاق کمک میگیرد، در بحث قرائات نیز برای ترجیح یک قرائت از سایر قرائات از روش سیاق استفاده کرده است؛ بهطور مثال: 1.
نتیجهگیری علامه طباطبایی برای قرائت صحیح و ترجیح قرائت، به معیارهایی افزون بر آنچه عالمان قرائت آوردهاند معتقد است و بر اساس آن به نقد و بررسی قرائات پرداخته است.
3. علامه طباطبائی موافقت قرائت با سیاق آیه را به عنوان یکی از دلائل و معیار ترجیح قرائت دانسته و بسیار از آن در تفسیر المیزان استفاده کرده است.
یا آنکه متعرض اختلاف قرائات میشود اما بدون ترجیح هیچ کدام از قرائتها و با تفسیر آیه طبق هر دو قرائت، از گزینش قرائت عبور میکند و این به معنای خروج از معیارهارهایی است که برای ترجیح قرائت بیان کرده است.