Abstract:
کودکان سراسر جهان خصوصیات مشترک بسیاری دارند. آنها به محیط پیرامون خود حساسند و در برابر محرکهای مختلف، چه طبیعی و چه مصنوعی عکسالعملهای یکسانی نشان میدهند.آنها میخندند، میگریند و از دیدن و حرکت چیزهای رنگی شادمان میشوند و به صداهای محبتآمیز حساسند. در کودکان، انتخاب موضوع و نگاه آن ساده و خام است، ولی به مرور زمان، ورزیدگی و تجربه در عکاسی انتخاب کاملتر و دقیقتر میشود. کودکان به صورت حسی عکاسی کرده و با سوژه ارتباط برقرار میکنند. آنها در سنین 6 تا 8 سال، بیشتر دوست دارند از خانواده و وسایل شخصی خودشان عکاسی کنند. هرچه سن آنها بیشتر میشود، ارتباط بیشتری با جامعه برقرار میکنند و همچنین در بازیهایشان حس شادی، غم و... را به خوبی نشان میدهند. هیچ کودکی با کودک دیگر مشابه نیست. شخصیت متفاوت و عکسالعمل متفاوت نسبت به محیط خود و توانایی ذهنی متفاوتی دارند.بزرگسالان با فکر و تفکر پیچیدهتری به موضوع نگاه میکنند و عکس میگیرند. محتوای این تحقیق قبل از هرچیز و در درجه اول، به بررسی نگاه کودکان به دنیای اطراف و تفاوت آن با نگاه بزرگسالان در عکاسی میپردازد. تحقیق به روش کتابخانه ای، توصیفی و تحلیلی عکسهای کودکان 6 تا 12 سال دختر و تفاوت آن با عکسهای بزرگسالان مورد نقد و بررسی قرار دادهاست.
Children worldwide have a variety of common characteristics. Their surroundings are a source of concern for them and they display identical reactions to both natural and artificial stimuli. Their laughter, crying, and happiness come from seeing and moving colorful things, and they are sensitive to affectionate sounds. The process of choosing the subject and its appearance for children is simple and crude, but with time, skill, and experience in photography, the choice becomes more complete and accurate. Children exhibit sensuality in their photography and communicate with the subject. Taking pictures of their family and personal belongings is something they like to do between the ages of 6 and 8. As they age, they develop more connections with society and display emotions of happiness, sadness, etc. in their games. There is no child who is identical to another. Their personalities, reactions to their environment, and mental abilities vary. Adults have a more complex mindset when examining the subject and taking pictures. The primary focus of this research is on the perspective of children on the world around them and how it differs from the perspective of adults in photography. The comparison of photos of 6 to 12-year-old girls and adult photos has been analyzed using library, descriptive, and analytical methods.
Machine summary:
وقتي به اطراف خود نگاه مي کنيم ، براي ديد چشم حد و مرزي وجود ندارد و نمي شود گفت که از کجا شروع و به کجا ختم مي شود، زيرا مرزي در فضا وجود ندارد و حرکات چشم تصوير ما را پيوسته تغيير مي دهد، اما براي عکس ، مسئله غير از اين است زيرا از طول و عرض عکس محدود مي شود.
نقش مربي در آموزش هنر به کودکان حضور مربي خلاق و دلسوز که هم هنرشناس و کودک شناس باشد و هم با مديريت و نظم و برنامه ريزي ، کلاس را اداره کند، اولين و مهمترين سنگ بنا در تربيت کودکاني خلاق و پرشور و انسان هايي سازنده براي دنياي فردا است .
هدف از تعليم عکاسي به کودکان ، آن نيست که آنان را در عکاس و هنرمند تربيت کرده ، به خلق آثار هنري تشويق کنيم ، بلکه هدف آن است که تجارب و فعاليت هايي را به کودکان عرضه کنيم که به رشد شخصيت شان کمک کرده و آن ها را ياري نمايند تا در آينده از تعادل رواني کافي برخوردار باشند و به قول شيلر، شاعر معروف آلماني که مي گويد: «از نظر فعاليت ، زنبور عسل ميتواند استاد تو باشد و از جهت زندگي ، کرم مي تواند معلم تو گردد.
تفاوت نگاه کودکان و بزرگسالان به دنياي اطراف قبل از هر چيز از ميزان تجربه هاي هر کدام ناشي مي شود و طبيعي است که به ميزان زيادي در ماهيت با هم فاصله دارند.