Abstract:
پیشرفتهای تکنولوژی در عرصه هوش مصنوعی و ورود به عصر پیوند دستاوردهای بیولوژیکی و دیجیتالی، دورنمایی از آرمان شهر هوش مصنوعی را به تصویر میکشد که در پی انتقال ساختار مغز بیولوژیکی به ماشینهای مصنوعی است، تا جایی که عملکرد آنها بتواند از عملکرد انسان کنونی پیش افتد. اما تحقق چنین آرمانی، از منظر بروس رایشنباخ با چالشهای الهیاتی و فلسفی همراه است. در این مقاله با روش تحلیل محتوا سعی در تبیین و ارزیابی این چالشهای ادعایی از دو منظر حکمت صدرائی و متخصصان هوش مصنوعی در حیطههای هویت انسانی، معنویت، پرستش خداوند، اراده آزاد و تصمیمات اخلاقی شده است. هر چند دغدغههای رایشنباخ قابل توجه هستند ولی به نظر میرسد با استناد به نظرات متخصصان با اشکالاتی از جمله عدم توجه به بقای الگوهای اولیه و بقای حق انتخاب و آگاهی، امکان انتقال احساسات مذهبی در تجربیات دینی، امکان فرض خدای واقعی به عنوان متعلق تجربه دینی، امکان تحقق مدلهایی از اراده آزاد و امکان گذار به آگاهی اخلاقی در هوش مصنوعی قوی مواجه است.
Advances in technology in the field of artificial intelligence and entering the era of linking biological and digital achievements, depicts the perspective of the utopia of artificial intelligence that seeks to transfer the structure of the biological brain to artificial machines, so that their performance can exceed the performance of modern humans. But the realization of such an ideal, from the point of view of Bruce Reichenbach, is accompanied by theological and philosophical challenges. In this article, by analyzing the content, an attempt has been made to explain and evaluate these alleged challenges from two perspectives of Sadra's wisdom and artificial intelligence specialists in the areas of human identity, spirituality, worship of God, free will, and moral decisions. Although Reichenbach's concerns are significant, they seem to have drawbacks, such as a lack of attention to the survival of primitive patterns and the survival of choice and awareness, the possibility of transmitting religious sentiments in religious experiences, and the possibility of assuming the true God as religious. The possibility of realizing models of free will and the possibility of transition to moral awareness is faced in strong artificial intelligence.
Machine summary:
آیا در فرایند انتقال الگوهای ذهنی انسان به هوش مصنوعی هویت انسانی محفوظ خواهد ماند؟ آیا با گذشت زمان و افزوده شدن اطلاعات ، الگوها و خاطرات باز هم هویت اولیه انسـان برقـرار است ؟ آیا خود حقیقی انسان دست خوش تغییر خواهد شد؟ جایگاه معنویت ، تجربـه دینـی و خدای حقیقی در عصر انسان مصنوعی چگونه است ؟ آیا هوش مصنوعی خواهد توانست فراتر از برنامه ریزی خود عمل نماید یا با آن مخالفت نماید؟ آیا هوش مصنوعی می تواند مانند انسان دارای اخلاقیات و تصمیمات اخلاقی گردد؟ آیا صرف واکنش مناسب به تغییرات محیطی و یا توانایی بروز احساسات مشابه انسانی جایگزین اخلاق خواهد بود؟ پیشینه پژوهش درباره هوش مصنوعی اکثراً به حوزه هوش مصـنوعی ضـعیف کـه کـاربرد گسترده تری در عصر حاضر دارد معطوف است .
ولی اگـر ما متفاوت و متعدد شویم ، چگونه می توانیم بگـوییم هویـت فـردی مـا مصـون از ایـن انتقـال بیولوژیکی به مصنوعی خواهد بود؟ به عبارت دیگر ما کدام نسخه المثنی خواهیم بود؟ موراوک معتقد است این گسترش الگوها در طی زمان مشکلی برای هویت انسان ایجاد نمـی کنـد زیـرا چنین وضعیتی مشابه انتقال صفات انسانی ، از طریق تکثیر ژنتیکی فرد از نسـلی بـه نسـل بعـد می باشد.
(پترسون و دیگران ، ١٣٨٩: ٣٤٣-٣٤٠، ؛کوپر، ١٣٩٢: ٤١٨-٤١٧) رایشنباخ با نظـر متخصصـان هوش مصنوعی قوی موافق است که اتصال مکانی و زمانی برای هویت انسـانی لازم نیسـت و چنان که در بحث معاد امکان اعاده معدوم یا همان خلق مجـدد انسـان مقبـول اسـت پـس در رستاخیز انسان در ماشین هم می توان از انسان دوباره ایجاد شده در قالب ماشین سخن گفت و با این حال هویت انسانی پا بر جا بماند.