Abstract:
هدف اصلی این پژوهش، تعیین تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر اضطراب بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان شرکتکننده در کلاسهای روانشناسی خانه سلامت شهرداری منطقه ۵ تبریز بودند. روش نمونهگیری در این پژوهش، روش در دسترس همراه با تصادفی ساده بود. ابتدا پرسشنامه اضطراب بک، در میان ۷۰ نفر از زنان دارای مشکلات روانی و جسمانی حاد، به صورت در دسترس، اجرا شد. افراد با نمره بالاتری شناسایی و تعداد ۲۴ نفر از آنها به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد در دو گروه ۱۲ نفری (آزمایش و گواه) به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی در ۸ جلسه واقعیت درمانی گروهی شرکت داده شدند، در حالی که گروه گواه هیچ گونه درمانی را دریافت نکردند. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد واقعیت درمانی گروهی به طور معناداری (۰ / ۰۰۱>p) به کاهش اضطراب زنان منجر شده است.
Machine summary:
به طور کلي ميتوان گفت که همه اين تنيدگيها در بدن زن برنامه ريزي شده اند، اما بعد روان شناختي آنها به تاريخچه زندگي شخصي، خانوادگي و اجتماعي او وابسته است (رحماني، ١٣٨٧)؛ به عبارت ديگر اينکه ، ساختار زيستي بدن زن به گونه اي بنا شده که او بيش از مردان مستعد اضطراب و استرس ميشود (مثل تغييرات هورموني و زايمان )، اما شدت و نحوه آن به مسائل روانشناختي آن مثل تربيت و محيط خانوادگي مربوط مي شود.
پژوهش هاي انجام شده در نقاط مختلف دنيا، نشان از اثربخش بودن واقعيت درماني بر انواع مؤلفه ها، مشکلات و اختلالات روان شناختي دارد؛ نظير افسردگي بزرگسالان (بارگاواي ٢٠١٣)؛ انعطاف پذيري زنان (سادات بري و همکاران ، ٢٠١٣)؛ افزايش شادکامي (اسماعيلي فر، شيخي و جعفر پور، ٢٠١٣؛ ملاغلامعلي حکاک، ٢٠١٣)؛ کاهش استرس و اضطراب زنان (السوالمه و الصمادي، ٢٠١٢)؛ آسيب رواني 263 (ترنر، ٢٠٠٩)؛ بهبود عملکرد تحصيلي کياني پور و حسيني، ٢٠١٢)، اختلال استرس پس از سانحه (شريل ، ٢٠٠٦)؛ منبع کنترل ، اعتماد به نفس و مقابله با استرس (کيم ، ٢٠٠٥)، اختلال روان تني (سيويتانوويچ و همکاران ، ٢٠٠٢)؛ مسئوليت پذيري اجتماعي (کيم ، ٢٠٠٢)؛ خودپنداره مثبت (پترسون ، چانگ و کالينز'، ١٩٩٨)؛ سلامت رواني، اضطراب و عملکرد اجتماعي (صاحبدل ، خوش کنش و پورابراهيمي ١٣٩١)؛ افسردگي، اضطراب ، تنيدگي و حل مشکل تصوير تن زنان ماستکتومي شده (پريزاده ، ١٣٩١)؛ عزت نفس (مرادي شهربابک ، قنبري هاشم آبادي و آقامحمديان شعرباف ، ١٣٨٩)؛ شادکامي و سلامت روان (خالقي عباس آبادي، ١٣٨٨)؛ سلامت عمومي (احدي، يوسفي لويه ، صالحي و احمدي، ١٣٨٨)؛ اميد به زندگي و اضطراب (پاشا و اميني، ١٣٨٧)؛ اضطراب شفيع آبادي، دلاور و سدر پوشان ، ١٣٨٤).