Abstract:
توجّه به مفهوم انفاق از منظر قرآن کریم و روایات معصومان ع سبک صحیح و اسلامی هزینه کردن مال را برای انسان نمایان میسازد. نوشتار حاضر، پژوهشی نظری در حوزه فرهنگ قرآنی است که با روش بنیادی ـ توصیفی و با استفاده از اسناد و مدارک کتابخانهای و با هدف یافتن بایستهها و معیارهای انفاق از منظر نصوص وحیانی تدوین شده است. در این راستا موضوعات کلّی اخلاص، اعتدال، کیفیت و کمیّت انفاق، اولویت بندی مصرف و شرایط دیگر انفاق از آیات قرآنی استخراج گشته و سپس با توجّه به منابع تفسیری و روایات معصومان ع بررسی شدهاند. شناخت و رعایت این معیارها، سبک انفاق و هزینهکرد اموال در معیشت دینی انسان را بر اساس آموزههای قرآنی و روایی، رشد داده و فرهنگ انفاق را در جامعه جاری میسازد.
Machine summary:
بایستهها و معیارهای انفاق بر پایه نصوص وحیانی محسن شهیدی دریافت: 14/06/1402؛ پذیرش: 25/07/1402 چکیده توجّه به مفهوم انفاق از منظر قرآن کریم و روایات معصومان^ سبک صحیح و اسلامی هزینه کردن مال را برای انسان نمایان میسازد.
توجّه به مفهوم انفاق از منظر قرآن کریم و روایات معصومان^ سبک صحیح و اسلامی هزینه کردن مال را برای انسان نمایان میسازد.
الف) جایگاه انفاق در ثقلین انفاق یا هزینهکرد از اموال در راه خدا از موضوعاتی است که به کرّات در قرآن کریم و روایات معصومان^ مطرح شده است؛ چنانکه صفوان بن یحیی میگوید: در خدمت حضرت رضا ( علیه السلام) بودم که یکی از غلامانشان وارد شد.
امام صادق ( علیه السلام) در این زمینه فرمودند: حقّ معلوم از زکات نیست (زکات به شمار نمیآید) و آن چیزی است که از مال خود، اگر خواسته باشی هر هفته جمعه یا در هر ماه جدا میکنی [و میبخشی].
انفاق در راه خدا تحت عنوان مجاهده با اموال در قرآن کریم یاد شده است.
همچنین از آیات 215 و 272 سوره بقره چنین برداشت میشود که بهتر است انفاق، از مال مرغوب باشد و انفاق کردن چیزهایی که برای خود انسان بهره دارد، به نفع خود آدمی است.
ایشان در روایتی دیگر میفرمایند: اگر مردی تمام اموال خود را [به نحوی که خود، بیچاره و هلاک شود] در راه خدا انفاق کند، احسان نکرده و هیچ توفیقی به دست نیاورده است؛ چرا که خداوند میفرماید: وَ لاَ تُلقوا بِاَیدیکُم اِلَی التَّهلُکَةِ.