Abstract:
روش تحقیق در تاریخ با تکیه بر متون تاریخی و جمع بندی آنها با نوشته شدن رساله ها و پایان نامه های زیادی که در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری و نیز طرح های تاریخی نوشته شده است کم کم به یک سابقه درخشان تبدیل گشته است. در این میان آنچه مورد غفلت مورخان در ایران واقع شده است، روش تحقیق مورخان و متون آنهاست که ما را مجبور می کند از خود سؤال هایی به این صورت بپرسیم: آیا روش تحقیق آثار مورخان ضابطه مند است؟ اصول و روش های آنها بر چه مبنایی بوده است؟ با توجه به روش شناسی جدید ویژگی ها و شرایط مورخان باید به چه صورت باشد؟ در این خصوص باید چنین گفت که روش تحقیق مورخان تکیه بر روایات و جمع بندی آنها با تحلیل و تبیین و تعلیل است. در این تحقیق به روش شناسی تحقیق، چگونگی گردآوری اطلاعات، انواع نقد، سازماندهی تحقیق، یافته های تحقیق و ... پرداخته شده است. این مقاله برای آشنایی دانشجویان با روش تحقیق تاریخی کاربرد دارد.
The research method in history by relying on historical texts and summarizing them has gradually become a brilliant record with the writing of many treatises and dissertations written in master's and doctoral degrees, as well as historical projects. Meanwhile, what has been neglected by historians in Iran is the research method of historians and their texts, which forces us to ask ourselves questions like this: Is the method of researching historians' works regulated? What were their principles and methods based on? According to the new methodology, what should be the characteristics and conditions of historians? In this regard, it should be said that historians' research method is based on narrations and summarizing them with analysis and explanation. In this research, research methodology, how to collect information, types of criticism, research organization, research findings, etc. have been discussed. This article is used to familiarize students with historical research methods.
Machine summary:
در اين تحقيق سعي بر آن است که اقدامات سرهنگ رزم آرا و پيامدهاي آن که بيشتر جنبه مثبت داشت مورد بررسي قرار گيرد و تأثير آن را تا سال هاي بعد نيز نشان داده شود.
چنانچه در رابطه با اين موضوع ميتوان چنين نگاشت که : از آنجا که لرستان يکي از مناطق مهم ايران در غرب اين کشور واقع شده است که تحولات سياسي_اجتماعي آن در عصررضاشاه به اوج خود رسيد، بررسي زندگي حاکمان لرستان در زماني که رضاخان درمنصب وزرات جنگ بود و همچنين درمدت سلطنت وي داراي اهميت ميباشد؛ زيرا نقش اين حاکمان بر اوضاع سياسي_اجتماعي لرستان و روابط آنها با ساکنان لرستان بسيار مهم است ؛ از بين اين حاکمان نقش و عملکرد سرهنگ حاج علي رزم آرا از نظر سياسي_اجتماعي مهم تر است زيرا در زمان حاکميت او تمام لرستان فتح شد و برنامه هاي اصلاحي با توجه بيشتري از طرف اولياي امور کشور و لرستان به اجرا گذاشته شد و بدون شناخت او و آگاهي از دوره حاکميت وي بر لرستان ، لرستان در عصر رضاشاه به طور روشن شناخته نميشود.
تمام تحقيقات و آثاري که تا به حال به بررسي حمله قواي غرب به لرستان و فتح آن چاپ و تأليف شده است ، بيشتر توصيف و به قصد محکوم کردن اين حمله بوده است و در اين بين سپهبد اميراحمدي و تيمسار شاه بختي بيشتر مورد توجه قرار گرفته اند و اثر و تحقيق مستقلي که به اوضاع لرستان در زمان حاکميت سرهنگ رزم آرا در لرستان پرداخته و پيامدهاي آن را تجزيه تحليل نمايد، تأليف نشده است .