Abstract:
این مقاله در دو قسمت تنظیم شده است. بخش اول،که در این شماره آمده به روشهای پیشگیری از ارتکاب جرم میپردازد و شامل بخشهای ذیل میشود:بازپروری مجرمان در سازمان محافظت شده مانند زندانها و بیمارستانهای تخصصی،موقعیتهای شبانه روزی، بخصوص جامعه درمانی،کانون بهبودبخشی، مراکز اصلاح جوانان و برنامههای اجتماعی مانند درمان انفرادی و گروهی،در این مقاله نویسنده تلاش دارد محاسن و معایب روشهای به کار رفته برای بازپروری مجرمان در میان یافته تحقیقات مختلف را ارائه دهد.
Machine summary:
"(Nietzel 1979) بطور خاص است؛روش درمانی ممکن است ویژه گروه سنی خاص مانند بزهکاران نوجوان (Burchard and Burchard 1987) و یا برای
سازمان زندانها برای اداره این نظام،افراد مختلفی را با حرفههای گوناگون به خدمت گرفته است که در میان،تعداد نسبتا کمی(در حدود هشتاد نفر)
آموزش مهارتهای اجتماعی برای مجرمان در بند را نام برد:مشکلات حفظ
اطمینانی برای انتخاب مجرمان متناسب با این برنامه درمانی بهکار رفته و
آمده این مجرمان این است درحالیکه این افراد نیاز به درمان دارند و ماهیت
(9691 راهحل این معضل تأسیس بیمارستانهای تخصصی است:سازمانهایی که
از نظر تکرار جرم هیچ فرقی بین این دو نظام وجود نداشت.
جهت اجرای برنامههای درمانی برای تکتک افراد را فراهم ساخته و نیز به
موفقیت آشکار شیوهء کانون بهبود بخشی در مراقبت در محلهای شبانهروزی منجر به وجود آوردن برنامههای مشابهی شده است.
بطور کلی تصویر ارائه شده از درمان در این مؤسسات با درمان
پیشنهاد نموده است که برنامههای درمانی باید هفت سطح رفتاری را مورد
این پروژه که مرکز آن در بیرمنگام انگلستان است،تسهیلات شبانهروزی غیر مراقبتی (non-sesidential facility) برای مجرمان جوان است
این،مککورد برخی از آثار سوء این شیوه درمانی را ذکر نموده است که شامل ظهور علایم بیشتری از بیمار روانی،شواهد بیشتری از اعتیاد به الکل و حتی
روشهای درمانی دیگری در مورد مجرمان به کار رفته است.
گرچه این روشها در تغییر اهداف مانند مهارتهای آموزشی و رفتار اجتماعی شخص مجرم موفق بودهاند،
مهارتهای اجتماعی (SST) مورد توجه ویژه قرار گرفته است.
واضح است که این موضوع ارتباطی به مسائل درمانی ندارد و وارد محدوده"